Wat mij verbaast is dat in de jaren zeventig met regelmaat heroïnedoden gemeld werden op het journaal, en dat daar de laatste decennia's geen enkele aandacht meer voor is in de media. Na wat onderzoek gedaan te hebben op dit gebied, rijst bij mij de vraag, van zou dit komen omdat onderzoek uitgewezen heeft dat methadon nog meer doden vergt dan zuivere heroïne Eerst wat geschiedenis en wat feiten op een rij over methadon:

Methadon werd in 1941 uitgevonden door nazi-wetenschappers, het is een stof die gelijk staat aan morfine die ook verslavend werkt en waar nog moeilijker vanaf te komen is dan heroïne, de eigenlijke naam van Methadon die de nazi's eraan gaven ten tijde van de uitvinding was: Dolophine.

Uit publiciteitsoverweging werd deze naam veranderd in Methadon. Het netwerk waaruit het middel Dolophine tevoorschijn kwam was het IG Farben-concern, Duitsland grootste chemische en farmaceutische industrie, het Kaiser Wilhelm Instituut in München en het Instituut voor Experimentele Therapie in Frankfort.

De hele geschiedenis omtrend hoe het drugsprobleem ontstaan is, en welke rol de psychiatrie in dit geheel had, is met bronvermelding na te lezen in het bijna 30 jaar oude boek “Oorlog tegen de ziel” die alleen nog op tweedehands boekenmarkten te verkrijgen is, waarvan hieronder een beschrijving van dit boek, ook de bovenstaande vermeldingen komen uit deze bron met duidelijke bronvermeldingen erin.

Nu wat feitelijkheden :

Tussen 1982 en 1992 steeg het aantal sterfgevallen in Engeland door Methadon gebruik met 710% van 16 naar 131. Aldus: Lucy Johnson, “Lethal Medicine: Why Methadone is Killing More People Than Heroin,” Issue, 15-21 Apr. 1996.

In Nieuw Zuid Wales in Australië waren er tussen 1990 en 1995, 242 aan Methadon gerelateerde sterfgevallen. Aldus: “Methadone-Related Deaths in NSW, Australia, 1990-1995,” Deaths-Australia, 1990-1995.

De rest van de geschiedenis hier omheen kennende krijg ik toch min of meer de indruk dat de omstreden geschiedenis, alsmede de feiten rond deze vervangingsonderdrukkingsdrug er vrijwel geen journalist meer te vinden is die zijn vingers hieraan durft te branden, terwijl door juist de geschiedenis en het ontstaan te kennen, de oorzaak ervan begrepen kan worden en zonodig oplossingen bedacht kunnen worden, of zou ook hier het belangrijker zijn dat letterlijk en figuurlijk over de ellende en lijken van anderen de kassa ten alle tijden moet blijven rinkelen. Groetjes v Hyperactief

OORLOG TEGEN DE ZIEL, Historie en achtergrond van OPERATIE PSYCHIATRIE (1979), Uitgeverij: Helmond - Helmond, Uitgeverij ORION - Brugge, ISBN: 90.252.6910.9

Beschrijving achterzijde boek:

OORLOG TEGEN DE ZIEL

De psychiatrie is een wereldbedrijf waarin miljoenen patiënten en hun familieleden dagelijks ervaren dat ze met hun behandeling nauwelijks of niets opschieten. In veel gevallen worden de geestelijke problemen alleen maar erger. Patiënten en hun behandelaars raken vroeg of laat verstrikt in de wirwar van drugs, elektroshocks, psychochirurgie, eenzame opsluiting, spanlakens, geestelijke en lichamelijke straffen en gedragsbeïnvloedende technieken.

In ‘Oorlog tegen de ziel’ wordt aangetoond, dat de harde en de zachte kant van de geestelijke gezondheidszorg niet met elkaar in strijd zijn, maar voortkomen uit eenzelfde denkwereld, die erop is gericht de kracht en de integriteit van de individuele mens te breken. De vriendelijke groepstherapeut heeft meer gemeen met de onbarmhartige ‘shocker’ dan op het eerste gezicht vermoed kan worden.

Psychiatrie als middel ter gedragscontrole maakt dat deze wetenschap zich bij uitstek leent voor politieke en sociale manipulatie. Fascistische en communistische dictaturen hebben er schuitig gebruik van gemaakt en op de dag van vandaag vindt de verfijning van psychiatrische en psychologische technieken plaats. Het ‘Derde Rijk’ is na 1945 niet opgehouden te bestaan en de communistische heilstaat houdt niet op bij het IJzeren gordijn.

Psychiaters proberen al sinds de eeuwwisseling invloed uit te oefenen op onze samenlevingen. Ze bedien(d)en zich van methoden, die voor die van de inquisitie niet onderdoen. Het absolute en meest onmenselijke dieptepunt bereikten Duitse psychiaters in de jaren ‘38-’45. Ook blijkt de Wereld Federatie voor Geestelijke Gezondheid, de internationale psychiatrische belangengroep, niet terug te deinzen voor een uitgesproken politieke rol in onze samenleving.

'Oorlog tegen de ziel' laat zien dat de nieuwe ‘priesters’ van de menselijke geest meer willen dan ‘geestelijke gezondheid’.

VOORWOORD:

Het boek, dat u nu in uw handen houdt, legt in kernachtige hoofdstukken uit hoe er in de afgelopen 100 tot 150 jaar een stelselmatige oorlog is gevoerd tegen úw ziel, tegen ú! Niet dat u daar dagelijks iets van merkt, misschien gaat het volledig aan u voorbij, maar misschien bent u wel eens in contact geweest met een van de meest ‘oorlogszuchtige’ vormen van de geneeskunde, de psychiatrie.

'Oorlogszuchtig', zult u zeggen, ‘is dat niet wat overdreven?’. De meeste mensen vinden psychiaters wel wat eng, maar om ze nou direct oorlogszuchtig te noemen…'

Wie de moeite neemt dit boek te lezen, zal tot de conclusie moeten komen, dat de titel ‘Oorlog tegen de ziel’ de exacte bewoording is van de acties die de psychiatrie nu al meer dan een eeuw op nauwgezette manier ten uitvoer brengt.

De psychiatrie is niet een willekeurig bijeengeraapte groep van ziele'genezers', zoals het ons van de buitenkant nog wel eens wil toeschijnen. Psychiaters en aanverwante geestelijke hulpverleners zijn de radertjes in een machine, die maar één eindproduct kent: een met politieke, chemische, ideologische, fysieke, elektrische en zelfs mechanische middelen gecontroleerde menselijke geest.

De psychiaters, die in een open en eerlijke relatie met hun patiënt tot een oplossing van diens problemen willen komen, zullen de eersten zijn, die het bovenstaande zullen beamen. Zij passen dan ook niet in het raderwerk. Dé psychiatrie, zoals die zich aan het overgrote deel van de patiënten of cliënten openbaart, werkt als een machine waarin geen plaats is voor indivuidualiteit en vrijheid.

Het apparaat is uit negentiende eeuwse onderdelen in elkaar gezet, maar het draait wonder boven wonder nog steeds op volle toeren. Dat kan ook alleen maar doordat het met veel toewijding wordt gekoesterd, opgepoetst en netjes onderhouden.

Dit boek behandelt zeer veel aspecten van de psychiatrie en haar verwevenheid met machtsstelsels, die we heden ten dage kennen. Het gaat in op de uitwassen van de Duitse psychiatrie in het Derde Rijk, op de negentiende eeuwse achtergronden en de ‘moderne’ therapieën als electroshock en psychochirurgie.

Het laat zien dat de anti-psychiatrie evenzeer in het drijfzand is geraakt, doordat het met de patiënt niet werkelijk open kaart speelt. Ook wordt ingegaan op de zelden gehoorde geschiedenis van de beweging voor geestelijke volksgezondheid, of zoals dat vroeger heette, geestelijke hygiëne.

De invloed van de Wereld Federatie voor Geestelijke Gezondheid, de familie Rockefeller en de beleidsadviseurs van Amerikaanse presidenten, vooral van Jimmy Carter. Een legpuzzel, die zich langzaam ontvouwt tot een van de grootst opgezette operaties van deze en de vorige eeuw, de Operatie Psychiatrie.

INHOUD:

Voorwoord/ 7

Hoofdstuk 1 ‘Geheime Reichssache’/ 9

Hoofdstuk 2 De oorsprong van de vernietiging/ 28

Hoofdstuk 3 De toepassing/ 33

Hoofdstuk 4 De ‘wonderolie’ van de Rockefellers/ 46

Hoofdstuk 5 De vijfde colonne/ 55

Hoofdstuk 6 Psychiatrie met een aardappelschilmesje/ 66

Hoofdstuk 7 ‘L’Elettroshock'/ 78

Hoofdstuk 8 Scheikundige controle van de geest/ 88

Hoofdstuk 9 De verslaving/ 94

Hoofdstuk 10 Wie is wie in het ‘Reich’ van de drugs/ 106

Hoofdstuk 11 Operation Mind Control/ 113

Hoofdstuk 12 We zijn allemaal gek/ 125

Hoofdstuk 13 De schoolmeester als drug-pusher/ 135

Hoofdstuk 14 De supermarkten van de geestelijke gezondheid/ 147

Hoofdstuk 15 Geestelijke gezondheid, het communistische paradijs?/ 157

Hoofdstuk 16 De anti-psychiater als psychiater in het drijfzand/ 164

Hoofdstuk 17 De enige uitweg/ 177

Bronnen/ 187

Index/ 189 t/m 192.