Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Meer informatie op antipsychiatrie.startpagina.nl
antipsychiatrie.startpagina.nl

Psychiatrische etiketjes school DE BASCULE !!!

  • Anonymous avatar

    Hyperactief A-P

    Hieronder deel 1 van een schrijnend verhaal over een 13 jarige jongen die door een psychiatrisch pseudo-etiket is getekend voor het leven. Direct onder deze posting komt het vervolg hierop wat vandaag in de Metro stond. De insteek van deze discussie is, dit soort “scholen” richten mijnsinziens meer schade aan dan ze goed doen, en het zou een goede zaak zijn als dit soort “scholen” verdwijnen… Groetjes v Hyperactief

    ?Ik hoorde hem alleen schreeuwen?

    Thomas (13) al anderhalf jaar thuis door ?foute? diagnose.

    ?KINDEREN KRIJGEN veel te snel een ADHD label.? Althans, dat standpunt wordt door de anti-psychiatrielobby vaak ingenomen. Daarnaast blijkt ADHD regelmatig verward te worden met hoogbegaafdheid.

    De tegenstrijdigheid die kan ontstaan door een ?verkeerde? diagnose kan desastreus zijn, zoals in het geval van Thomas. De dertienjarige jongen uit Purmerend zit nu ruim anderhalf jaar thuis omdat hij, volgens zijn moeder onterecht, voor ADHD-patiënt wordt aangezien. Thomas wordt in groep zeven door zijn basisschool betiteld als druk en brutaal. Het duurt niet lang voordat ADHD als optie voorbijkomt en Thomas? moeder Gerritdien van O. laat hem testen door twee onafhankelijke bureaus. De diagnose ADHD wordt door beiden niet gesteld en Van O. wordt geadviseerd hem in te schrijven bij het Academisch centrum voor kinderen jeugdpsychiatrie Bascule in Duivendrecht.

    Weigeren

    ? Middelbare scholen mogen kinderen weigeren met een zogenoemd ?rugzakje? (leerlinggebonden financiering) die Thomas ook heeft. Ze kunnen dat doen als ze niet denken dat ze geschikt onderwijs kunnen bieden voor het kind.

    In de instelling, waar Thomas door de week intern behandeld wordt en naar school gaat, valt al snel het woord medicatie. ?Ik wist sowieso niet dat hij voor ADHD zou worden behandeld, ik dacht dat ze zijn emotionele problemen zouden aanpakken. Volgens de artsen moesten zijn impulsen worden onderdrukt met medicijnen?, vertelt Van O.

    Als hij een paar maanden aan de medicatie zit herkent ze haar eigen kind niet meer. ?Hij werd agressief, vaak hoorde ik hem aan de telefoon alleen maar schreeuwen.? Uiteindelijk haalt ze hem van de

    school af.

    Capaciteiten

    Lianne Hoogeveen, ontwikkelingspsycholoog bij het Centrum Begaafdheids Onderzoek, onderzocht Thomas nadat hij maandenlang ADHD medicatie kreeg. ?Uit mijn onderzoek blijkt dat hij goede capaciteiten heeft, zich wel kan concentreren en hij prima de havo kan doen.?

    Hoogeveen ziet op dit moment geen sterke aanwijzingen voor hoogbegaafdheid. ?Hij presteert nu niet op hoogbegaafd niveau, maar dat kan ook komen doordat de omstandigheden hem beïnvloed hebben. Als ik hem nu zo zie, kan ik me erg goed voorstellen dat hij storend gedrag vertoonde, omdat hij qua leren niet aan zijn trekken kwam.?

    Ze bevestigt ook het vermoeden dat Thomas niet het enige geval is. ?Jazeker, het is een bekend verschijnsel dat ADHD en hoogbegaafdheid worden verward.? Hoogleraar psychiatrie Buitelaar noemt de stelling echter onzin. ?Ouders willen het

    misschien graag denken, maar de symptomen komen absoluut niet overeen.?

    Protocol

    Eerste geneeskundige Anne-Pauline Cohen van de Bascule bestrijdt dat de diagnose ADHD verkeerd was. ?De diagnose die wij hebben gesteld is volgens het protocol tot stand gekomen, en ook de medicatie is volgens de regels gegaan.?

    Thomas? moeder diende na zijn vertrek een klacht hierover in bij de klachtencommissie, die uit interne en externe personen bestaat. ?Deze klacht is behandeld en de klachtencommissie heeft hem op alle punten ongegrond verklaard?, aldus mevrouw Cohen.

    Meest schokkend in dit verhaal is volgens ontwikkelingspsycholoog Hoogeveen dat Thomas nu thuis zit. Sinds zijn moeder hem van de Bascule haalde wil geen enkele middelbare school hem aannemen. Hoogeveen: ?Hij kan naar een reguliere middelbare school, maar het lijkt alsof er, doordat hij intern heeft gezeten, al wordt geconcludeerd dat hij niet kan functioneren. Ze durven het niet aan.?

    Thomas is een gefingeerde naam. BRON: www.metronieuws.nl/ Vrijdag 24 November, editie Amsterdam. Lees maandag in Metro het interview met Thomas? moeder (wordt hieronder vervolgt)

  • Anonymous avatar

    Hyperactief A-P

    Geen school voor Thomas (13)

    Hij was wat brutaal en gedroeg zich als een kleine clown op zijn basisschool, de 11-jarige Thomas* uit Purmerend. Bijna tweeënhalf jaar later kán hij niet eens meer naar school en zit hij thuis, onbegrepen en alleen.

    “Het begon op de basisschool met wat kleine probleempjes, daarna werd hij geschorst en uiteindelijk kon hij thuisblijven”, vertelt Gerritdien van O., moeder van Thomas. “De school wist niet wat ze met hem aanmoest en zei dat hij ADHD zou hebben.” Hij wordt twee keer getest, maar uit geen van de onderzoeken komt deze diagnose.

    Zijn moeder heeft een vermoeden waar Thomas’ gedrag wel vandaan komt en wil hem laten testen op hoogbegaafdheid. “Een kennis van me is hoogbegaafd en herkende daarvan dingen in Thomas, hij had het vermoeden dat dat de oorzaak was

    van zijn gedrag. Maar ik had de financiële middelen er niet voor.”

    Stoornissen

    Van O. wordt geadviseerd om Thomas intern in het Academisch centrum voor kinder- en jeugdpsychiatrie Bascule in Duivendrecht onder te brengen. “Daar kreeg hij speciaal onderwijs tussen allemaal kinderen met stoornissen, terwijl hij geen ADHD heeft”, vertelt Van O.

    Weigeren

    • Middelbare scholen mogen kinderen weigeren met een ‘rugzakje’ (leerlinggebonden financiering) dat Thomas ook heeft. Ze kunnen dat doen als ze niet denken dat ze geschikt onderwijs kunnen bieden aan het kind.

    In de loop van zijn verblijf wordt door de Bascule toch de diagnose ADHD gesteld en krijgt Thomas Ritalin, een gangbaar ADHD-medicijn. “Om zijn impulsen te onderdrukken zeiden ze”, vertelt zijn moeder. Zij denkt echter dat Thomas zich alleen verzette omdat hij zo duidelijk anders was dan de andere kinderen. “Zijn gedrag had niks met ADHD te maken. Hij zag dat hij anders was en ging zich verzetten tegen de manier waarop ze hem behandelden.”

    Thomas begint ook te klagen over zijn nieuwe groep als hij in het weekend thuis is. “Hij zei dat hij geen vrijheid had en anders werd behandeld dan de andere kinderen. Moet je nagaan, een jongetje van elf die dat doorziet.” In de dagen dat Thomas thuis is merkt Van O. weinig gedragsverandering bij haar zoon. “In de weekenden was alles normaal, maar dan gaf ik hem ook niet zijn medicijnen”, legt ze uit. “Dan was hij weer daar en werd ik opgebeld dat hij zich niet goed gedroeg.”

    Agressief

    Na de zomer van 2004 gaat het volgens zijn moeder helemaal fout. “Hij kreeg meer Ritalin en werd echt agressief, vaak hoorde ik hem aan de telefoon alleen maar schreeuwen.” Thomas raakt zo eenzaam en verloren dat hij zich ook agressief gaat opstellen tegenover de leiders. “Als je Ritalin geeft aan een persoon die geen ADHD heeft, wordt hij alleen maar drukker. Thomas was getergd en reageerde dit af

    op de leidinggevenden.”

    Van O. is radeloos over de situatie, maar kan er niet voor zorgen dat de medicatie wordt stopgezet. “Ik heb gezegd dat ze ermee moesten stoppen. Maar dan zou hij ook van de school af moeten.” Daarom zoekt ze een onorthodoxe oplossing: ze zegt dat Thomas moet proberen de medicijnen niet in te nemen. “Ik heb rond november gezegd dat hij ze maar moest proberen achter te houden. Dat deed hij ook, maar op een gegeven moment bleven ze erbij staan terwijl hij ze slikte.”

    In de drukke decembermaand escaleert de zaak en weet Van O. dat ze nu echt actie moet ondernemen. “Ik had hem een keer aan de telefoon en toen zei hij ‘ze doen hier heel anders dan wanneer jij er bent, mam’. Meteen daarna hoorde ik een leider iets roepen en toen antwoordde Thomas: ‘ik mag dat heus wel zeggen hoor’.” Als ze hem komt ophalen voor de kerstdagen en een gesprekje heeft over Thomas zijn gedrag, barst hij uit. “Jullie liegen hier allemaal en straks gelooft mijn moeder mij ook niet meer.”

    Van O. twijfelde echter nooit een moment aan Thomas. “Hij voelde zich zo vreselijk

    onbegrepen en het is echt afschuwelijk als je je zoon zoiets hoort zeggen. Toen wist ik dat hij daar weg moest.” Na de feestdagen verhuist Thomas naar een dagbehandeling op de Bascule. Hij stopt met de Ritalin, maar blijft brutaal en onhandelbaar. “Toen werd er natuurlijk gezegd ‘Ziet u wel, de Ritalin werkte

    wel.’ Maar ik kwam er later achter dat Ritalin ook afkickverschijnselen kent, dat moet het geweest zijn.”

    Havo

    Nog tijdens zijn verblijf in de Bascule laat zijn moeder hem testen bij het Centrum voor Begaafdheidsonderzoek (CBO). De resultaten zijn prima, en Bart krijgt een havoadvies. “Ik dacht, eindelijk kan hij weer naar school. Maar er is geen enkele school die hem wil hebben.” De ontwikkelingspsycholoog van het CBO meldt ook dat zijn storende gedrag waarschijnlijk voortkwam uit het lagere niveau waarop

    hij moest werken op zijn basisschool.

    Van O. diende een aanklacht in tegen Bascule, maar deze werd ongegrond verklaard. “Dit kon gebeuren, zeiden ze.” Bijna anderhalf jaar van onmacht en ongeloof zijn voorbij en nog zit Thomas alleen thuis. Zijn enige optie is een ZMOK-school (voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen), maar daar zouden de problemen volgens Van O. weer van vooraf aan beginnen. “Ze kunnen hem niet het niveau bieden dat hij nodig heeft, dan gaat het net zo hard weer fout.”

    GERRITDIEN VAN O. is wanhopig. “Het kan toch niet zo zijn dat hij geen onderwijs kan krijgen?”

    Thomas brengt zijn tijd door met de computer, buiten spelen, voetballen en zijn vriendjes uit de buurt. “Het is gewoon echt een ramp. Nergens kan hij onderwijs op

    zijn niveau krijgen, terwijl in Nederland altijd alles zou moeten kunnen…”, zegt zijn moeder. Ze is de wanhoop nabij en is bang dat haar zoon voor altijd ‘verpest’ zal

    zijn. “Hij heeft wel wat vriendjes in de buurt en hij zit op voetbal, dus sociaal zit het wel goed. Maar het kan toch niet zo zijn dat hij gewoon geen opleiding kan krijgen?” *Thomas is een gefingeerde naam.

    Reactie de Bascule

    • “De diagnose die wij hebben gesteld is volgens het protocol tot stand gekomen en ook de medicatie is volgens de regels gegaan”, stelt eerste geneeskundige Anne Pauline Cohen van de Bascule als reactie op Thomas’ verhaal.

    • Ook benadrukt zij dat de ingediende klacht door een klachtencommissie van interne en externe personen ongegrond is verklaard. MACHTELD VEEN

    Metro-verslaggever BRON: www.metronieuws.nl/ Maandag 27 November, editie Amsterdam.

  • Anonymous avatar

    Alkien

    Wat komt dit verhaal mij toch vreselijk bekend voor. Ik heb ervaring met de Bascule. Zowel in Duivendrecht als de MKD's waar ze in zitten, alsmede de vestiging bij het AMC.

    Ik kan vertellen dat de methode die zij gebruiken niet juist is. En dat is nog zachtjes uitgedrukt.

    Ik ben zoals je dat noemt een “insider” in deze instellingen.

    Hier moet iets mee gedaan worden om nog meer “slachtoffertjes” te voorkomen.

    Groetjes,

    Alkien.

  • Anonymous avatar

    zita

    Hoi Hyperactief en Alkien,

    Ook mijn ervaring met de Bascule is niet zo positief.

    Ik kwam in eerste instantie voor de “diagnose” met de kinderen terecht bij het AMC. (Dat was toen nog niet samen met het Paedologisch instituut.)

    Later is mijn jongste zoon in dagbehandeling geweest bij het PI in het Gooi. Tijdens de dagbehandeling is veel misgegaan. Ook de SOVA-training die mijn jongste zoon daar heeft gehad (en niet afgemaakt) was geen succes en heeft flink schade aangericht.

    Groetjes van Zita

  • Anonymous avatar

    Alkien

    Hoi Zita, Precies, wat mij nu duidelijk geworden is door al die jaren heen is dat ze meer kwaad doen dan goed.

    De Bascule is ook al te vinden op de MKD's, en gelukkig gaat mijn jongste daarvan af en naar regulier, maar als je hoort waar hij mee thuis komt af en toe dan wordt je daar niet vrolijk van. En blijkt dus dan ook eens te meer een kweekvijver voor nog meer “probleemgedrag”.

    Groetjes,

    Alkien.

  • Anonymous avatar

    Hyperactief A-P

    Hoi zita, zo zie je maar weer hoe ook wij door de jaren heen kunnen veranderen, gingen we voor jaren terug er nog vanuit dat deze instellingen oké waren, maar door meer ervaring/ opgedane kennis en vooral zelfonderzoek, blijft er maar één conclusie over. Namelijk wat hun “behandeling” noemen kan uiterst schadelijk uitpakken voor degeen die het moeten ondergaan. Kinderen moeten kansen krijgen op scholen, niet op verkapte GGZ instellingen omdat ze “anders” zijn…:( Groetjes v Hyperactief

    P.S.: Die instelling in het Gooi was toch ook met hun opgegaan in een fusie ???

  • Anonymous avatar

    Hyperactief A-P

    Klopt Alkien, van risky shift gedrag naar groepspolarisatie, is de “gemiddelde” norm positief dan komt dit “afwijkend” gedrag te goede, is de “gemiddelde” norm negatief dan zal het de negatieve tendens verder versterken. Een klas of school met een mix van probleemgedrag zal een nieuwe nog negatievere norm van meer problemen creëeren… Het ergste is dat de “veroorzakers” er goudgeld aan verdienen…:( Groetjes v Hyperactief

  • Anonymous avatar

    Alkien

    Juist Hyper, en dat is nou juist wat ik niet hebben kan. Leven over de rug (LEES: Levens van kinderen)

    Hoe kan zo iemand s'avonds nog rustig slapen als je van jezelf weet dat weer kids een stapje verder naar de afgrond hebt gebracht.

    Onwetendheid van medewerkers daargelaten want die heb je er natuurlijk ook bij.

    Daarom ben ik eens te meer strijdvaardig om dot te stoppen.

    Groetjes,

    Alkien.

  • Anonymous avatar

    zita

    Hoi Hyperactief,

    Mijn zoon wilde zelf graag hulp om beter te functioneren. Vooral op het vlak van omgaan met andere kinderen. Maar zowel op de dagbehandeling als op de SOVA worden kinderen niet op een positieve manier geholpen. Met de manier van aanpak lijkt het wel alsof ze er al vanuit gaan dat de kinderen dwars en lastig zijn en zelf geen hulp willen.

    De dagbehandeling in het Gooi was destijds onderdeel van het PI in Duivendrecht. Ik geloof dat het, in de tijd dat mijn zoon daar dagbehandeling kreeg, is samengegaan met het AMC. Intussen werkt ook de kinder en jeugdpsychiatrie van de Symfora groep (voorheen RIAGG) samen met de Bascule.

    Groetjes van Zita

  • Anonymous avatar

    zita

    Hoi Alkien,

    Wat jammer dat de Bascule ook al op MKD's is.

    Wel lekker dat jouw jongste van het MKD afgaat en naar het regulier gaat!!!

    Mijn kids hebben allebei op het MKD in Hilversum gezeten. (Dat is van het leger des heils.) Daar hebben ze het allebei erg naar hun zin gehad. Van de begeleiding had ik echt de indruk dat ze om de kinderen gaven.

    Ook de ouderbegeleiding ging op een zeer respectvolle manier. Dat was echt samen kijken welke aanpak het beste aansloeg binnen ons gezin.

    De videohometraining die we via hun hebben gehad was wat minder succesvol, maar ging wel op een positieve manier. Daarbij kwamen ze de ene week een uurtje filmen tijdens een bepaalde activiteit (in bad gaan of avondeten enz.) en de volgende week kwamen ze langs om het filmpje te bespreken.

    Groetjes van Zita