Met gekrulde tenen heb ik dit bericht zitten lezen, waar de TBS sector hun straatje schoongeveegd wordt terwijl het juist vaak uiterst smerig is. TBS klinieken worden beloond voor hun pseudo-wanbeleid op diverse gebieden. “Patiënten” die binnen geweldloos zijn maar niet naar de pijpen van de “behandelaars” dansen kunnen verlof vergeten. “Patiënten” die op de golven van dit systeem meedrijven mogen uiteindelijk naar buiten. Gaat het dan fout met bijvoorbeeld kleine delicten, dan heeft het geen grote consequenties, want men had toch geadviseerd dat…. Te krankzinnig voor woorden is dat de klinieken voor dit wanbeleid beloond worden, meer geld, meer maatregelen, kortom de pseudo-psychiatrie krijgt op kosten van de belastingbetaler precies waar ze om vragen. Je vraagt je soms zelfs af of het er niet om gedaan wordt…

En het toppunt van gekte alhier wordt echt bereikt dat politici verantwoordelijk zijn en blijven voor wat anderen nalaten, in een zeer smerig spel waarin de psychiatrie Justitie wil ondermijnen, en ook nooit een geheim van gemaakt is. Het IGZ wat pleit voor dwangbehandeling is ook gezien deze uitspraak al ingepakt door de psychiatrie, een branche met een gitzwart verleden die gezien de “resultaten” meer schade dan goeds aangericht heeft… Het wordt dan ook hoog tijd dat er frisse poltici komen die de DVD eens gaan bekijken, en deze branche wettelijk aan banden gaan leggen, in het belang van slachtoffers en belastingbetalers. En hopelijk wordt ook de inspectie doorgelicht op ongewenste belangenverstrengeling, daar de geluiden vanuit de inspectie me zeer verontrusten… Groetjes v Hyperactief

'Politiek verantwoordelijk voor risico's tbs'

Niet de tbs-klinieken, maar politici zijn uiteindelijk verantwoordelijk voor de risico's die worden genomen als tbs'ers op verlof gaan of worden vrijgelaten. Wel moet de sector meer kennis en ervaring uitwisselen. Dat stelt de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) in een vandaag gepubliceerd rapport.

Volgens de inspectie leveren de tbs-klinieken in Nederland steeds beter werk. Dat geldt ook voor het beleid rond verlof en vrijlating. ‘De winst die bijna alle klinieken hebben behaald, ligt in het feit dat er veel meer kennis is en wordt ingezet met betrekking tot risicotaxatie in het verlof- en uitstroomproces’, aldus de onderzoekers. Zij vergeleken de gang van zaken in 2005 ten opzichte van twee jaar eerder.

Ondanks verfijnde methoden om de risico's beter in te schatten, kan de kans dat het misgaat nooit precies worden voorspeld, aldus de inspectie. ‘Ook deze taxatie geeft geen volledige zekerheid ten aanzien van het recidiverisico’, zo staat in het rapport. Vorig jaar vonden nog ruim zeventig ontsnappingen van tbs'ers plaats. Eén van de voortvluchtigen was Wilhelm S., die na zijn uitbraak een man om het leven bracht.

Voor dit soort ongelukken zijn niet de klinieken in de eerste plaats verantwoordelijk, aldus de inspectie. ‘De bepaling van de mate waarin risico’s aanvaardbaar zijn, moet niet liggen bij de behandelaar of bij de kliniek. Het is aan de maatschappij c.q. de politiek om aan te geven welke “foutmarge” men van de TBS-sector wenst te accepteren.' De sector zou wel in staat moeten zijn om inzicht te geven in die foutmarge.

Wel is de inspectie kritisch over de gebrekkige uitwisseling van kennis en ervaring tussen tbs-klinieken. Gezien de overeenkomsten in de mensen met wie wordt gewerkt en de doelen die daarbij zijn gesteld, zou meer samenwerking ‘bijzonder voor de hand liggen’. Anderzijds krijgen de klinieken lof toegezwaaid omdat ze steeds beter luisteren naar patiëntenraden.

Aan de politiek doet de inspectie een oproep om voor tbs'ers dwangbehandeling met medicijnen mogelijk te maken. ‘De ruimte die de wet hiervoor geeft, is beperkt’, zo wordt geconcludeerd. Dwangbehandeling zoals bedoeld in de Wet Bopz zou daardoor nog onvoldoende in de praktijk worden gebracht. De huidige wet- en regelgeving moet daarom op onderdelen worden aangepast, aldus de IGZ. BRON: Via de parlementaire nieuwsbrief, Sdu - Overheidsinformatie (30 november 2006)