Hoi Jacques, je slaat met veel dingen de spijker op zijn kop, en om het bewust/ onbewust, willen of niet willen, oftewel de keuze's die mensen al dan niet willen maken etc. draait het helemaal. Begrijp me overigens niet verkeerd, het leven is niet zwart wit, oftewel niet alleen anti of pro, maar hoog inzetten moet de weegschaal in evenwicht kunnen krijgen, waarbij het eindresultaat bijvoorbeeld een onsje meer aan de ene kant of aan de andere kant uitslaat, dat is het leven, als je etisch strijd. Wij zijn ook niet tegen alle medicatie, maar maken een duidelijk verschil tussen echte ziekten en gedrag. Dat laatste (eerste vaak ook) is zoals jezelf weet in evenwicht te brengen met te luisteren naar je lichaamstaal, en daaraan te werken, i.p.v. het te negeren of onderdrukken totdat je op de vluchtstrook strand met pech….

Ons hoofddoel is de ethiek terug brengen bij de branche, en met de nieuwkomers van een steeds slechter onderwijssysteem die het woord wel kennen en niet begrijpen zal dat een steeds grotere kluif worden, ook binnen jou beroepsgroep de politie. En mensen die een begrip niet hebben leren begrijpen zijn onbewust onetisch, daar zit de clou, alsmede de verloedering van de laat maar zitten mentaliteit dat de één de andere niet meer durft aan te spreken, en dat gedrag is ook de farmaceutische industrie niet vergaan. Overigens doet internet meer dan je misschien denkt. Morgen zal ik een artikel uit een krant van vorige week plaatsen, wat een ommeslag is die mede dankzij internet bereikt is, voor een aantal jaren terug was antipsychiatrie niet op internet te vinden, en wij hebben het met onze collega's het terug op de kaart gezet, en zien dat de toeloop steeds groter en groter wordt met vragen vanuit een steeds grotere mix van maatschappelijke organisaties. Internet werkt echt… Groetjes v Hyperactief