En daar hebben we de volgende geplande “aanval” weer van “de” psychiatrie op Justitie. Na de infiltratie in het onderwijs/ religie en geneeskunde proberen ze stukje voor beetje Justitie volgens planning in hun greep te krijgen. Het is te hopen dat er een minister met power op dit ministerie komt, die de macht inperkt van deze branche, i.p.v. verder uitbreid, met alle gevaarlijke gevolgen vandien voor alle burgers. Zie de link van Google voor de link psychiatrie/ RMO, en insiders zullen niet verbaasd zijn over de zichtbare lijntjes…

http://www.google.nl/search?hl=nl&q=Raad+voor+Maatschappelijke+Ontwikkeling+psychiater&btnG=Google+zoeken&meta=lr%3Dlang_nl Groetjes v Hyperactief

Justitie negeert psychische problemen

In het strafrecht bestaat onvoldoende aandacht voor geestelijke problemen onder plegers van misdrijven. Veel ex-gedetineerden vallen daardoor terug in hun oude gedrag. Dat concludeert de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO) in een vandaag verschenen advies.

De raad constateert ‘een verlegenheid’ over de vraag hoe de samenleving moet omgaan met delictplegers bij wie psychische of psychiatrische problemen een rol spelen. Het gaat dan bijvoorbeeld om mensen die lijden aan schizofrenie of een antisociale persoonlijkheidsstoornis, waardoor ze anderen schade berokkenen of strafbare feiten plegen. Straffen of hulp bieden, dat is momenteel vaak het dilemma dat bij deze groep speelt.

Daarbij schort het volgens de raad aan goede samenwerking tussen justitie en de hulpverlening. ‘Mensen met psychi(atri)sche problemen kunnen zo in de verdrukking komen. Nu eens komen ze in de zorg terecht terwijl ze daar niet de benodigde begrenzing krijgen; dan weer belanden ze in het justitiële circuit terwijl ze eigenlijk in reguliere zorgprogramma’s thuishoren', aldus de onderzoekers.

Hoewel de zorg vaak te soft zou zijn, richt de RMO zijn pijlen vooral op het falen van justitie. Een ‘aanzienlijk deel’ van de gevangenen zou kampen met psychische problemen die niet altijd worden behandeld. Bovendien zouden ex-gedetineerden onvoldoende nazorg krijgen. Het hoge recidivecijfer hangt daarmee samen, aldus het adviesorgaan. Binnen vier jaar na ontslag uit de gevangenis is 66 procent opnieuw veroordeeld voor een misdrijf.

De oplossing zit volgens de raad allereerst in het doorbreken van het dilemma tussen hulp en straf. ‘Wat willen we eigenlijk met deze groep bereiken als het gaat om bijvoorbeeld schuldvergelding, recidivevermindering en preventie?’ Zodra over die achterliggende vraag meer helderheid is, zou gezocht moeten worden naar maatregelen. ‘Het uitgangspunt moet zijn het zoeken naar passende interventies die deze doelen ook ondersteunen.’

Vervolgens zouden justitie en de hulpverlening moeten streven naar betere samenwerking. ‘Enerzijds dient de zorg zich meer activerend en begrenzend op te stellen, anderzijds dient het strafsysteem meer ruimte te bieden voor passende zorginterventies.’ Om dat te bereiken zouden bijvoorbeeld gedragdsdeskundigen bij de rechtszitting betrokken kunnen worden.

Tot slot pleit de raad ervoor te ontsnappen aan de “medialogica”, waarin burgers, media en politiek zich laten meeslepen in een spiraal van strenger straffen. Dat zou potentiële daders moeten afschrikken. ‘Maar juist afschrikking werkt niet voor mensen voor wie het een probleem is om goede afwegingen te maken’, aldus de onderzoekers. Het publiek zou dit wel begrijpen, als het maar goed duidelijk wordt gemaakt. BRON: Via de parlementaire nieuwsbrief: Sdu - Overheidsinformatie (9 januari 2007)