Hieronder een interessant stuk uit de editie Amsterdam-Noord van De Echo van deze week, waar een jongen zijn verhaal verteld hoe hij bijna ten gronde ging. Ik hoop dat mensen die hier erg lichtzinnig over denken, beseffen dat o.a. een psychose met andere criteria een reden kan zijn voor gedwongen opname in de psychiatrie, en bij een zwaarder delict zelfs TBS. Gelukkig kwam hij bij het enige goede afkickcentrum van Nederland met zeer goede eindresultaten, en waar mensen niet van de ene drug op de andere psychiatrische drug gezet worden. Groetjes v Hyperactief
'DRUGS ZIJN SLUIPMOORDENAARS'
Door Marcel van Stigt
OOSTZAAN/ZUTPHEN - Bijna is Peter Helder* kapot gegaan aan de drugs. Letterlijk. Net op tijd is de 18-jarige Oostzaner echter tot het besef gekomen dat hij hulp moest zoeken. Inmiddels is hij opgenomen in Narconon in Zutphen en volgt hij een intensief programma om er weer helemaal bovenop te komen. Met succes. In de Echo vertelt hij zijn verhaal. Als waarschuwing naar jongeren die in hetzelfde schuitje dreigen te raken. “Kijk uit voor de verleiding van drugs!”
Vijf maanden is Peter nu clean. Alle troep is uit zijn lichaam, zijn hoofd is fris en hij voelt zich als herboren. Nog een paar maanden en hij mag weer naar huis. Daar maakt hij een nieuwe start. Hij is ervan overtuigd dat hij zich nooit meer met drugs zal inlaten. Want meer dan ooit hecht hij aan het leven, en dat was hij bijna kwijt. Amper 14 jaar was Peter toen de ellende werd ingeleid. “Je bent jong en wilt van alles proberen”, vertelt hij.
“In een filmpje had ik iets gezien over blowen. Dat wilde ik ook. Via vrienden ben ik aan wiet gekomen. Ik heb het opgerookt en werd er flink misselijk van. Ik moest kotsen. Daarna voelde ik me weer beter. En ik wilde het toch blijven proberen.” Zijn ouders kregen lucht van de nieuwe ontdekking van hun zoon en waren er fel op tegen. Het hielp niet. Peter ging door zag kans om buiten hun blikveld te blowen. Bij wiet is het echter niet gebleven.
Ook speed, coke, crack, XTC en andere verboden middelen stonden standaard op mijn boodschappenlijstje. De gevolgen konden niet uit blijven. “Ik begon te hallucineren, zag geesten. Ergens wist ik wel dat het niet goed was waar ik mee bezig was, maar ik kon niet meer stoppen. Ik was verslaaft geraakt. En was te apathisch om er iets tegen te doen. Mijn hersenen sloegen op hol en ik viel steeds dieper. Op een gegeven moment belandde ik in een psychose.”
Van een normaal functioneren was geen sprake meer. Peter bereikte een volgende, onheilspellende fase. Tipte de bodem van de put aan. “Ik dacht: ik ga toch dood. Dan kan ik net zo goed drugs blijven gebruiken. Maar toch had ik heel af en toe een heel helder moment. Dat was mijn redding. Ik was al bij diverse instanties geweest en dat had niet geholpen. Uiteindelijk ben ik bij Narconon in Zutphen terecht gekomen. Mij ouders hebben me erom gesmeekt daar heen te gaan. Ik heb maar ‘ja’ gezegd. En geloof me: ik ben blij met heel mijn hart en ziel dat ik dat heb gedaan.”
Narconon, een wereldwijde organisatie met een vestiging in Zutphen, is erop gericht mensen van drugs af te helpen. Daartoe volgen ze een intensief programma. Het principe: eerst het lichaam schoon, daarna de geest. Maar bovenaan staat wel dat de cliënt moet willen. En Peter wilde dolgraag. Hij knapte zienderogen op en gaat nog steeds met sprongen vooruit. Hij richt zich nu alleen op de toekomst. “Ik probeer niet stil te staan bij wat er allemaal is gebeurd. Straks pak ik het normale leven weer op. Tegen andere jongeren zou ik willen zeggen: kijk uit voor de verleiding van drugs. Het zijn sluipmoordenaars.” * Vanwege privacy-redenen is de naam Peter Helder gefingeerd.BRON: Weekblad De Echo Editie Noord, Woensdag 10 januarie 2007, voorpagina en blz.: NRD. 2.5