Ik zat vanavond wat literatuur te lezen waardoor ik opeens bedacht dat de hele DSM een destructief antisociaal diagnonsensboek is. Waarom ??? Dat zal ik uitleggen. Voor geen één van de pseudowetenschappelijke “stoornissen” is de criteria objectief opgesteld. Alle criteria zijn negatieve momentopnamen, de positieve ontbreken, waardoor de uitslag altijd negatief is.
Ieder mens, geen mens uitgezonderd heeft zowel positieve als negatieve kanten, als objectieve criteria uit minimaal net zoveel positieve punten zou bestaan, dan zegt het nog niets over mensen in het algemeen, daar wat de één positief vindt, de ander wel negatief kan vinden en omgedraaid. Maar hoe we dit ook wenden of keren, de uitslag van deze classificaties worden altijd negatief gestuurd.
Net als rapportages overigens. Als mensen perfect gaan etc. etc. dan wordt dat niet gerapporteerd binnen instellingen, terwijl negativieteit onder een vergrootglas breed uitgemeten wordt, het eigen aandeel oftewel het creëeren van problemen zeker niet vermeld wordt, etc. Als je de DSM en het daarop volgend systeem binnen de psychiatrie classificeerd volgens het eigen boekje, dan kom je ongetwijfeld op antisociaal gedrag uit.
Oftewel wil de echte gewetenloze nu opstaan, zou men bij het raadspelletje wie van de drie gezegd hebben. Ik ben benieuwd wat jullie mening in deze is ??? Groetjes v Hyperactief:)