Ik heb het zowel van nabij, als van vele anderen meegemaakt, namelijk dat rechters geen enkele eigen verantwoordelijkheid, laat staan rechtvaardigheidsgevoel hebben. De rechterlijke (on)macht verschuilen zich achter leugenachtige rapportages van “deskundigen” uit de psychiatrie/ jeugdzorg en/ of politie. Wat het laatste betreft in zaken waar we van een (straf)rechterlijke dwaling spreken. Als de psychiater of instelling rapporteerd dat iemand gestoord/ gevaarlijk etc. is, dan neemt de rechterlijke (on)macht dat onvoorwaardelijk over. Van zelfreinigend vermogen is GEEN enkele sprake, laat staan van eerlijke rechtspraak…
Toch komen gewetenloze rapporteurs met deze fraude (nog) ongestraft weg, en officieren van justitie en rechters die zich ver verheven voelen boven het voor hun voetvolk ook. Soms dikken ze dit met hun uitgestreken gelaat nog even aan, en/ of wrijven het er nog even extra in hoe gevaarlijk of gestoord iemand wel is, zonder enig eerlijk onderzoek of afweging, maar zich als lafaards verschuilend achter legale criminelen, omdat klakkeloos aangenomen wordt dat alles wat op papier staat klopt. De dwalingen die tot nu toe in de publiciteit gekomen zijn ten spijt. Mensen die in meer geloven als dat het bij de dood ophoudt, zijn in het voordeel. Waarom?
Omdat die zich vast kunnen houden, dat de dag des oordeels uiteindelijk voor een ieder komt, omdat niemand in dit universum uiteindelijk aan de dood ontkomt, ook degeen die er niet in geloven. En hun (politieke) vriendjes, kapitaal, materialisme, titel en opgebouwde “status” stelt in die fase van het leven geen reet meer voor, dat er dan echt gerechtigheid moge zijn, de rest is ZEKER een mythe… Groetjes v Hyperactief