Voor degenen die hier bekend zijn met Tbs-gestelden, zal het hun bekend zijn, dat wanneer er een verlenging van 1 of 2 jaar (erbij) is uitgesproken door de rechter, … de behandelaars weer met een gerust hart op ‘ hun gouden eieren kunnen gaan zitten ’.
Immers de zitting en uitspraak zijn gedaan, dus kunnen ze voorlopig voor 1 tot 2 jaar de aandacht en behandeling weer opschorten en verwaarlozen tot aan de volgende rechtszitting.
Dit houdt dus o.a. in, dat er bij elke elke vorm van therapie, dagprogramma, risico-taxatie en eventueel aanvraag proefverlof INEENS wachtlijsten ontstaan in de kliniek, waardoor zij de ‘patiënt’ op de lange baan schuiven, met als gevolg…. dat de
'patiënt' weer terug bij af is !
Wachtlijsten in een kliniek zijn m.i. subjectief, geld-verspillend, danwel geld-slurpende inkomsten ten bate van hunzelf.
Je maakt mij niet wijs, dat in een kliniek met ongeveer 60
'patiënten' … er grote wachtlijsten kunnen onstaan die vervolgens maandenlang kunnen duren, om bijv. risico-taxaties te gaan verrichten en/of proefverlof aan te vragen.
Ik ga er niet vanuit dat er ineens voor alle 60 ‘patiënten’ tegelijkertijd dit zal moeten worden uitgevoerd cq. aangevraagd…
dus is het m.i. het zogeheten rekmiddel om voorlopig die 1 of 2 jaar verlenging te kunnen aanhouden.
Wat hierbij dan wel betreurens- en beklagenswaardig is, is dat er hier geen onderzoeken naar worden verricht, en justitie m.i. hiermee onder valse voorwendselen wordt voorgehouden dat de behandeling nog wel een paar jaar zal moeten worden voortgezet om het gewenste resultaat naar terugkeer in de maatschappij/samenleving te bereiken.
Groetjes Moeder.