Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Hyperactief A-P
Met dank aan moeder voor onderstaande stukken, wil ik de mensen wijzen in het eerste stuk onder het kopje: “Psychiatrisch probleem”. Toevallig was dit onderwerp vandaag ook in het actualiteitenprogramma Eén Vandaag na het 18:00 uur journaal, wat vannacht tussen 00:20 en 06:00 op Nederland 2 herhaald wordt, en anders morgen bij uitzending gemist of op de site van deze actualiteitenrubriek op de computer gekeken kan worden. Deze maatschappij glijdt steeds verder af naar een elite of recht van de sterkste maatschappij.
Burgers die uit onwetendheid de bezuiniging op de rechtsbescherming van TBSsers en andere psychiatrische “patiënten” toejuichen, beseffen niet, dat er altijd voor smerige doordachte bezuinigingen een doelgroep uitgezocht wordt waar weinig verzet vanuit de maatschappij van te verwachten is. Tegen de tijd dat het die burgers zelf raakt, is het kwaad al geschied, en er vaak geen weg meer terug. Zeer gevaarlijk, en weer een paar flinke stappen in de tijd terug. Deze maatschappij stevent stapje voor stapje op zijn eigen ondergang af… Groetjes v Hyperactief
Advocatuur mort over pro-deotarieven
Van onze verslaggevers Menno van Dongen, Gerard Reijn
gepubliceerd op 07 januari 2008 02:48, bijgewerkt op 7 januari 2008 08:41
AMSTERDAM - De sociale advocatuur staat onder druk. Vooral de vergoedingen voor ingewikkelder pro-deozaken zijn volgens veel strafpleiters te laag. Velen zeggen cliënten met moeilijke dossiers minder of helemaal niet meer te willen bijstaan.
De Amsterdamse advocaat Gilles Beydals wil geen complexe pro-deozaken meer doen. ‘Ik vind het eigenlijk mijn plicht als advocaat om dit soort zaken te doen. Maar als ik er failliet aan ga, stop ik ermee.’
De gesubsidieerde rechtsbijstand is bedoeld voor mensen met weinig inkomen. Hun advocatenkosten worden (grotendeels) vergoed door de overheid. Raadslieden ontvangen grofweg honderd euro per uur – veel minder dan voor andere zaken.
Bezuiniging
Het probleem is ontstaan door een bezuiniging van 10 miljoen op de sociale advocatuur, en een harmonisatie van de vergoedingsregels voor bewerkelijke zaken. Voor 2009 staat een bezuiniging van nog eens 50 miljoen op de rol.
De voorzitter van de Vereniging Sociale Advocatuur Nederland, Hein Vogel, vreest ernstige gevolgen. ‘Het zal vaker voorkomen dat klanten met een ingewikkeld probleem geen advocaat kunnen vinden.’
De regels die per 1 januari gelden voor vergoeding van bewerkelijke zaken zijn een kopie van richtlijnen die al jaren gelden in Leeuwarden, en daar tot groot ongenoegen hebben geleid. Vogel: ‘In Leeuwarden klagen veel advocaten dat in hun vergoedingsaanvragen voor extra uren wordt geschrapt.’
Psychiatrisch probleem
Vooral voor klanten met een psychiatrisch probleem dreigt het moeilijk te worden. Gert Kaaij, die tot hij op 1 januari rechter werd advocaat was in Leeuwarden, vreest het ergste. Volgens de nieuwe regels worden alleen uren vergoed die juridisch noodzakelijk zijn. Dat veronderstelt dat de advocaat efficiënt overlegt met zijn cliënt. Kaaij: ‘Dat kan dus niet altijd. Sommige van deze cliënten moet je alles drie keer uitleggen. Ze schrijven lange brieven, ze bellen vaak. Ze kosten veel meer tijd dan anderen. Dit soort zaken zullen als een hete kroket worden rondgeschoven. Ik verwacht dat er bij tbs-zaken problemen zullen ontstaan met de rechtsbescherming.’
Dat denkt ook Niek Heidanus, advocaat in Groningen en Drachten. Hij en zijn collega Roosjen hebben samen 170 tbs’ers als cliënt. ‘Een cliënt die is opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis heeft tijdens de feestdagen al drie keer gebeld. Hij zegt dat hij steeds wordt platgespoten, en verzet zich tegen alles. Dat is misschien niet altijd terecht, maar hij heeft wel rechtsbescherming nodig.’
Het ministerie van Justitie is van plan in 2009 verder te bezuinigen op de sociale advocatuur. Tweede Kamerlid Ton Heerts (PvdA), die in november een beoogde bezuiniging van 25 miljoen euro op de sociale advocatuur wist te beperken tot 10 miljoen, is op zijn hoede. ‘De PvdA zal niet toestaan dat de toegang tot het rechtssysteem moeilijker wordt. Het debat komt in volle hevigheid terug als we praten over de bezuinigingen na 2008.’ BRON: De Volkskrant
‘Advocaten werken niet voor een fooi’
Van onze verslaggevers Menno van Dongen, Gerard Reijn
gepubliceerd op 07 januari 2008 08:18, bijgewerkt op 08:18
AMSTERDAM - Gilles Beydals doet geen ingewikkelde pro-deozaken meer. Het gaat de Amsterdamse advocaat waarschijnlijk tienduizenden euro’s kosten, maar de vergoeding is hem te karig geworden. Hij vindt eigenlijk dat hij als raadsman ook arme cliënten met complexe problemen moet helpen, maar het wordt hem te duur.
Beydals is een van de vele advocaten die niet kan leven met de nieuwe vergoedingsregels voor de gesubsidieerde rechtsbijstand. Op tal van advocatenkantoren is het gemor te horen. Sommigen hebben, net als Beydals, hun conclusie al getrokken.
Willem Anker van het Leeuwardense kantoor Anker & Anker gaat wel door. ‘Wij kunnen dit doen omdat we een paar jaar geleden een opleidingsinstituut voor advocaten zijn begonnen. Dat levert een mooi inkomen op. Anders zouden we nu waarschijnlijk afhaken. Bij ons werken 21 mensen, die moeten ergens van betaald worden.’
Anderen, zoals de Haagse strafpleiter Job Knoester, beraden zich nog. Hij verdedigde onder anderen de ontsnapte tbs’er Wilhelm S., maar deed ook andere grote zaken. Op pro-deobasis. ‘Ons kantoor accepteert alleen betalingen via de bank, geen stapel bankbiljetten uit een sporttas. Soms helpen we iemand die geen officieel inkomen heeft om die reden via de rechtsbijstand. Ik sluit niet uit dat ik daarmee stop.’ Dat zou een grote stap zijn voor Knoester, want het kantoor Nolet, waar hij met tien andere advocaten werkt, doet veel gesubsidieerde zaken.
Ook Willem Jebbink, strafpleiter bij Spong Advocaten, twijfelt over de toekomst. ‘We maken ons grote zorgen over de nieuwe financieringsregels, maar we gaan niet minder kwaliteit leveren. We zullen het een half jaar aanzien en dan besluiten wat we doen.’
De rechtsbijstand voor mensen met weinig geld lijkt in het gedrang. Het kabinet bezuinigt dit jaar 10 miljoen op de sociale advocatuur. Voor de komende jaren staat een forsere korting gepland.
Bij de kleine rechtszaken verandert niet zo veel. Hiervoor krijgt de advocaat een zogeheten forfaitair bedrag: hoe veel tijd hij er ook in steekt, de vergoeding verandert niet. Voor bijvoorbeeld een echtscheiding wordt 10 uur vergoed, of de advocaat er nu 1 uur aan besteedt of 24.
Pas boven de 25 uur kan de Raad voor Rechtsbijstand besluiten dat het om een ‘bewerkelijke zaak’, gaat, en dan mag de advocaat uren declareren. Sinds 1 januari gebeurt dat overal op basis van de regels die voorheen alleen in Leeuwarden golden. Die regels zijn karig, zelfs berucht. De Amsterdamse advocaat Geertjan van Oosten roept vanaf zijn vakantieverblijf in Frankrijk in afgrijzen: ‘Die regels zijn bezopen. Als het zo gaat, kap ik ermee. Dan ga ik iets anders doen. Ik ga niet voor een fooi werken.’
Een hele reeks werkzaamheden krijgt de advocaat sinds dit jaar niet meer vergoed: gesprekken met familieleden van de klant; opsporingsactiviteiten; overleg met kantoorgenoten; bestuderen van wet- en regelgeving en jurisprudentie; tijd die ‘herleidbaar is tot de persoonlijkheid van de rechtszoekende’. En voorzover het lezen van een dossier nog wordt vergoed: op basis van drie pagina’s per minuut.
Dat laatste lijkt erger dan het is, zegt Piet Huisman, directeur van de Raad voor Rechtsbijstand in Leeuwarden. ‘Die drie pagina’s per minuut is alleen voor het inlezen in een dossier. Als je het later nauwkeurig moet bestuderen, kun je dat gewoon declareren.’
Gert Kaaij bevestigt dat. In een van zijn laatste zaken als advocaat (hij is nu rechter) pleitte hij in Leeuwarden Hells Angels vrij, op pro-deobasis. Hij noemt de Leeuwardense regels ‘een pain in the ass’. Het probleem is volgens hem dat extra vergoedingen bij een bewerkelijke zaak een hoop ‘gezeur en gezanik’ opleveren. Bij de Hells Angels-zaak kreeg hij uiteindelijk een redelijk bedrag. ‘Maar dat komt doordat we in Leeuwarden goede persoonlijke contacten hebben met de Raad voor Rechtsbijstand. Ik denk niet dat het in Amsterdam ook zo zal werken.’ BRON: De Volkskrant.
