Lees en huiver, dit gaat terug naar de praktijken uit de Tweede Wereldoorlog… De Neurenbergcode is juist voor dit soort praktijken opgezet… Er wordt hier gesproken over een goedkeuring van een medisch-ethische commissie van het UMC. Maar afgelopen week was datzelfde UMC nog in de actualiteiten waar artsen bij baby's met een handicap zelf beslisten over levensbeëindiging en dat als natuurlijke dood wegrapporteerde. Ook de daarvoor in het leven geroepen onafhankelijke etische commissie werd niet geraadpleegt, laat staan in kennis gesteld. Een ziekenhuis in Rotterdam stelde juist alles in het werk om in zulke gevallen levens te redden.
Oftewel willekeur afhankelijk van het ziekenhuis en/ of wie u treft, en dit is oh zo gevaarlijk… Deze euthanasie gaf vorig jaar trouwens een diplomatieke rel tussen de Nederlandse premier en een Italiaanse minister waarvan de laatste het Nederlandse euthanasiebeleid met het Nazisme vergeleek. Wederom geeft dit soort praktijken aan dat de wetgever scherpe grenzen moet stellen, om niet terug te vallen in dezelfde valkuilen. De institutionele biologische psychiatrie heeft genoeg schade en zwarte bladzijden in de geschiedenis aangericht, dit soort walgelijke praktijken MOET ook stoppen !!! Groetjes v Hyperactief
Groen licht voor rTMS bij TBS’ers
Erik Hardeman
redactie@psy.nl
Al bijna tien jaar wacht psychiater frank Koerselman op een kans om te bewijzen dat tbs’ers baat kunnen hebben bij een behandeling met rTMs. Dit jaar lijkt het er eindelijk van te komen, vertelde hij vorige week op een congres in de Nijmeegse pompekliniek.
'Nee’, zegt hij met een vermoeide glimlach, ‘als u iets wilt horen over recent onderzoek, dan moet ik u teleurstellen. Daarvan is het door allerlei tegenwerking nog steeds niet gekomen.’ Vooral het jaar 2002 staat Koerselman in het geheugen gegrift. Het voorstel voor een onderzoek naar het effect van rTMS (repetitieve transcraniële magnetische stimulatie) op de gedragstherapie in tbs-kliniek Singel was al door de medisch-ethische commissie van het UMC Utrecht goedgekeurd, toen oud-minister Korthals van Justitie het als te riskant verbood. ‘Ik denk dat hij het risico vooral politiek te groot vond vanwege mogelijke maatschappelijke onrust over experimenten op gevangenen.’
Doodzonde, vindt de Utrechtse hoogleraar, want de reguliere behandeling van tbs’ers loopt volgens hem stuk op een fundamenteel misverstand over de aard van de ziekte. ‘Mensen met psychopathie missen twee cruciale vermogens. Ze zijn niet in staat om empathie te voelen en ze zijn ongevoelig voor beloningen en straffen. Inmiddels is met MRI afdoende aangetoond dat die tekortkomingen samenhangen met een stoornis in de voorhoofdskwab, het impulsregulerende deel van de hersenen. Toch probeert men in tbs-klinieken nog steeds om gedetineerden met gedragstherapie, onder meer via een systeem van belonen en straffen, te leren zich in hun slachtoffer te verplaatsen. Dat geeft dus recidive.’ De Utrechtse psychiater is ervan overtuigd dat hij de gedragstherapeuten een stuk verder kan helpen. ‘Ik heb niet de pretentie dat rTMS het alléén kan doen, maar ik denk wel dat onze aanpak tbs’ers gevoeliger kan maken voor gedragstherapie.’
DUIM SPONTAAN OMHOOG
Koerselman baseert zijn optimisme op experimenten van de Utrechtse psychologen Van Honk en Schutter, die bij gezonde vrijwilligers hebben laten zien dat magnetische stimulatie van een deel van de frontaalkwab de reactie op beloning of straf en het vermogen bij anderen emoties te herkennen, verbetert. Samen met hen wil hij deze bevinding nu toepassen bij ‘echte’ psychopaten in de tbs. Dat kan volgens hem zonder risico voor de betrokkenen, want met rTMS bestaat inmiddels ruime ervaring en ook over de veiligheid is voldoende bekend.
Al ruim twintig jaar geleden ontdekten neurologen dat magnetische impulsen afhankelijk van hun sterkte, zenuwcellen tot grotere activiteit kunnen aanzetten of juist kunnen afremmen. Een proefpersoon die een magneetspoel boven het hoofd gehouden krijgt, kan afhankelijk van de plek waar dat gebeurt soms opeens even niet meer praten of zien, of merkt dat zijn duim spontaan omhoog schiet.
Aanvankelijk werd rTMS vooral door neurologen toegepast, bijvoorbeeld om te onderzoeken of de oorzaak van een verlamming in de hersenen of elders moest worden gezocht. Maar toen bleek dat rTMS vaak ook een positieve invloed had op de stemming van die patiënten, kreeg de psychiatrie belangstelling. Vooral depressies en angststoornissen zouden er wel eens mee verholpen kunnen worden, was de gedachte. Maar ook al neemt het bewijs voor de effectiviteit van een behandeling met rTMS geleidelijk toe, de resultaten naar het effect ervan bij depressie zijn vooralsnog tamelijk wisselend. Dat komt volgens Koerselman met name doordat onduidelijk is waar in de hersenen de oorzaak voor de vaak heel verschillende depressieve symptomen is gelegen.
‘Dat is een groot verschil met psychopathie. De verschijnselen daarvan zijn meer eenduidig, we weten tamelijk exact welk deel van de frontaalkwab het niet goed doet. Vandaar dat ik vertrouwen heb in de aanpak van psychopathie met rTMS.’ Omdat daarnaar elders in de wereld nog nauwelijks onderzoek is gedaan, kan Nederland op dit terrein wellicht een leidende rol gaan spelen, aldus Koerselman, die blij is met de kans die samenwerking met de Nijmeegse Pompekliniek hem nu biedt. ‘Als we voldoende tbs’ers bereid kunnen vinden om op vrijwillige basis mee te werken, hopen we er nog dit jaar met ons onderzoek van start te gaan.’ BRON: nr 2 * psy * 2008 17 online.