Gistermiddag heb ik de TBS film waar onlangs deze posting van Moeder aandacht aan bestede gezien:
http://www.prikpagina.nl/read.php?f=2352&i=2335&t=2335
Het geeft een weinig realistisch beeld over de TBS zelf, en de hele film geeft een verkeerd beeld alsof alles en iedereen die in TBS zitten lustmoordenaars zijn.
Vanuit de branche zelf is advies gegeven om zogezegt een zo realistisch mogelijk beeld te krijgen, dat druipt er inderdaad vanaf. Een soort Nederlandse Michael Moore (hebben we helaas niet) zou een veel beter beeld neer kunnen zetten van het uitspelen c.q. splitsen van personeel in instellingen, en hoe de ene TBSser die nog gevaarlijk is te vroeg op straat gezet wordt, en de ander die er wel aan toe is gefrustreerd onnodig binnen gehouden wordt. Natuurlijk heb je uitzonderingen zoals in deze film geschetst, maar deze film is niets meer dan een spannende film die het verkeerde beeld over TBS in de maatschappij in stand houdt, maar dat zal waarschijnlijk dan ook precies de bedoeling erachter geweest zijn, misschien niet van de filmmaker, maar zeker van de adviseurs uit de branche.
Een veel beter beeld van TBS geeft dit boek ook door Moeder geplaats, wat ik inmiddels bijna uit heb:
http://www.prikpagina.nl/read.php?f=2352&i=2432&t=2432
Het laat een realistisch beeld zien wat drugs met mensen kan doen als ze ontsnapt zijn en geld nodig hebben. Maar ook daarna als deze TBSser zichzelf resocialiseerd door gewoon betaald werk/ onderdak etc., hoe zo'n kliniek dan de boel frustreerd om hun eigen protocolletjes veilig te stellen. Het beeld waar het om zou moeten gaan, namelijk dat iemand weer zonder gevaar in de maatschappij kan functioneren wordt daarbij volledig uit het oog verloren. De branche bepaald, en ook al is dat tegen alles wat bereikt moet worden in, er is geen speld tussen te krijgen, de “patiënt” is bijzaak, wat die ervaart of aandraagt doet niet ter zake. Sterker nog, keert tegen een persoon zelf, als het de vinger op de gevoelige plek van zo'n kliniek legt. De waarheid aandragen wordt gestraft, en levert in een aantal zaken Long Stay op, wat me weer bij de film brengt, daar het leek alsof een onschuldige onterecht in de Long Stay kwam, en het tegendeel wilde bewijzen met zijn uitbraak. Maar nee, deze had het echt gedaan, wat een beeld schetst dat “de” deskundigen altijd gelijk hebben… Wie dus een realistisch beeld wil krijgen wat er zich achter die muren afspeeld (ook met gevoel), is beter af met het boek, wat door de humor lekker wegleest en realistisch geschreven is. Groetjes v Hyperactief