Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Meer informatie op antipsychiatrie.startpagina.nl

TV TIP: Mag ik dood ???

  • Hyperactief A-P

    Morgenavond om 23:20 uur op Nederland 2 wordt de documentaire ‘Mag ik dood’ uitgezonden. Volgende week dinsdag 10 juni wordt die om 13:45 uur herhaald op Nederland 2. Artsen behoren zich bezig te houden met genezing, en bij ongeneeslijke echte ziekten (geen psychiatrische pseudo-stoornissen) het zo dragelijk mogelijk te maken. Psychiaters die ondanks het verleden de dood als kwaliteitszorg leveren zien, bevestigen dat de zwarte geschiedenis “Psychiatrie een industrie des doods” helaas nog steeds springlevend is. Groetjes v Hyperactief:(

    Psychiater: ‘Is het lijden wel écht uitzichtloos?’

    Bij chronisch psychiatrische patiënten met een doodswens is het niet zozeer moeilijk te bepalen of zij wilsbekwaam zijn, maar of hun lijden écht uitzichtloos is.

    Dat zegt psychiater Fons Tholen. Hij is donderdag te gast bij de première van de documentaire ‘Mag ik dood’ en het aansluitende debat.

    Tholen is hoofd patiëntenzorg in het Universitair Medisch Centrum Groningen. Daarnaast is hij onder andere voorzitter van de commissie hulp bij zelfdoding van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie.

    Gericht op verbetering

    In de documentaire ‘Mag ik dood’ geven counselors en nabestaanden aan dat psychiaters niet open lijken te staan voor de doodswens van hun patiënten.

    Dat is niet zo gek, vindt Fons Tholen. “Een behandeling is gericht op verbetering. En vaak is dat ook mogelijk. Alleen is daar tijd mee gemoeid. Het hoort ook bij de rol van psychiaters dat zij zoeken naar alternatieven voor levensbeëindiging. Als het nodig is, dienen we daar intensieve topzorg voor te bieden.”

    Lijden kan omkeerbaar zijn

    Maar Tholen benadrukt dat psychiaters niet zomaar ‘nee’ moeten zeggen tegen iemand met een doodswens. “Elke casus is weer anders. En het is niet altijd makkelijk in te voelen dat de ander het leven geen kans meer geeft.”

    Ook kan dat lijden nog omkeerbaar zijn, zegt hij, verwijzend naar een onderzoek van tien jaar geleden. Daaruit bleek dat eenderde van de 320 mensen die een uitdrukkelijk en herhaald verzoek in hadden gediend om hulp bij zelfdoding, twee jaar later geen uitdrukkelijke doodswens meer hadden.

    Strafrechtelijke vervolging

    Is het uitzichtloos lijden wél duidelijk voor psychiaters, dan schrikt een mogelijke strafrechtelijke vervolging nog af. Het is nog niet voorgekomen dat de Regionale Toetsingscommissies een melding over een psychiatrische patiënt heeft beoordeeld.

    Tholen: “Op het meldingsformulier dat artsen na het toepassen van euthanasie moeten invullen, staat nog steeds informatie die niet strookt met de wetgeving. Daarin staat dat, als het lijden primair van psychische oorsprong is, de toetsingscommissies geen oordeel geven over een melding van hulp bij zelfdoding. Er is ondanks de wet dan nog een zeer groot risico van strafrechtelijke toetsing.”

    'Mag ik dood' wordt op 4 juni uitgezonden om 23.20 uur op Nederland 2.

    Herhaling: dinsdag 10 juni, 13.45 uur, Nederland 2.

    Bron: Redactie Human.nl 29 mei 2008 http://www.human.nl/?pg=nws&nwsid=487

  • Hyperactief A-P

    En kijk de oud-minister van volksgezondheid die voorstander was van de pil van Drion (zelfmoordpil) liet ook geen verstek gaan bij het debat (dat debat is op de site van Human zie link onderaan te volgen), en heeft er zo te zien nog een politiek maatje bijgekregen uit Groen Links… Groetjes v Hyperactief

    'Twijfels over euthanasie staan bij psychiaters teveel op een troon'

    “De twijfels over euthansie voor mensen die psychisch lijden, staan teveel op een troon”, zei GroenLinks-fractievoorzitter Femke Halsema tijdens het debat over ‘Mag ik dood’.

    Doorbreek het taboe op euthansie voor mensen die psychisch lijden en laat psychiaters zich meer bewust worden van hun verantwoordelijkheid tegenover mensen met een doodswens. Dat is de uitkomst van het debat dat donderdag 29 mei werd gehouden na de première van de documentaire ‘Mag ik dood’.

    Gebrek aan hulp

    In de film, die op 4 juni wordt uitgezonden bij HUMAN, wil programmamaakster Eveline van Dijck laten zien dat mensen met chronisch psychische klachten die het leven uitzichtloos vinden, geconfronteerd worden met een schrijnend gebrek aan hulp.

    Het debat ving aan met een paneldiscussie tussen oud-minister van Volksgezondheid Els Borst, ethica Inez de Beaufort en psychiater Fons Tholen. Vooral de rol van psychiaters (waarvan er een handvol aanwezig waren) werd door hen ter discussie gesteld. “Deze regeringscoalitie zal niet aan de wet gaan sleutelen. Maar ook daarbuiten kunnen we komen tot een betere manier van omgaan met dit onderwerp.”

    Scholing en richtlijnen

    Eugène Sutorius, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) riep op in de opleidingen voor psychiatrie meer aandacht te besteden aan de beroepsethiek rond verzoeken om euthanasie. “Psychiaters mogen hier niet voor weglopen.”

    In dat licht wees hij, net als Els Borst, op de richtlijnen die de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie over euthanasie bij chronisch psychiatrische patiënten heeft gemaakt. Die bestaan sinds 1998, maar zijn niet goed genoeg bekend onder de beroepsgroep. Psychiater Tholen pleitte eveneens voor verdere verspreiding van de richtlijnen.

    Twijfels

    Ook GroenLinks-leider Femke Halsema stelde dat de psychiatrie meer moet nadenken over autonomie van hun patiënten met een doodswens en over waardig sterven. Ze zei begrip te hebben voor de angst van psychiaters. “Maar de twijfels staan nu teveel op een troon.”

    Halsema was geraakt door de film. “In mijn vak gaat het debat altijd direct over de problemen van de beroepsgroepen, over de technische kant van de wet. Nu staat de patiënt terecht centraal.”

    'Mag ik dood' wordt uitgezonden op woensdag 4 juni, 23.20 uur, Nederland 2.

    Discussieer mee op het weblog www.magikdood.nl

    Bron: Redactie Human.nl 30 mei 2008 http://www.human.nl/?pg=nws&nwsid=491

  • Hyperactief A-P

    Dat het nog gekker kan, bewijst onderstaand stuk. Weet zo'n iemand eigenlijk wel wat hij zegt ??? En wat betreft het lijden, zie ook mijn vorige posting hierover:

    http://www.prikpagina.nl/read.php?f=2352&i=2891&t=2891 Groetjes v Hyperactief

    'Haal hulp bij zelfdoding uit strafrecht'

    Het wetsartikel dat hulp bij zelfdoding verbiedt, moet worden afgeschaft. Dat zegt Fank Vandendries, een counselor die samenwerkt met Stichting De Einder, in de documentaire ‘Mag ik dood’.

    Vandendries begeleidt mensen met een doodswens. Samen met de cliënt en bij voorkeur ook met mensen uit diens omgeving, informeert hij hoe mensen met een doodswens een einde aan hun leven kunnen maken. Het gaat dan alleen om informatie, hij mag geen medicijnen verstrekken.

    Winst

    De mensen aan wie hij die praktische informatie geeft, zijn overigens maar een fractie van de cliënten die hij door het jaar heen spreekt.

    “Veel mensen vinden het zeer geruststellend om een gesprek te voeren over dit onderwerp. De winst die ze daarmee kunnen behalen, is vaak al voldoende om verder te gaan kijken naar waar andere mogelijkheden liggen”, zegt hij in ‘Mag ik dood’.

    Cathma

    De zus van documentairemaakster Eveline van Dijck leed aan een chronische psychiatrische aandoening en kon daar niet meer mee leven. Eind 2006 hing zij zichzelf op.

    In ‘Mag ik dood’ onderzoekt Van Dijck wat ze samen met Cathma had kunnen ondernemen om op een humane manier aan haar doodswens te voldoen.

    Staatsmonopolie

    Volgens Frank Vandendries is het heel belangrijk om de omgeving van zijn cliënten bij de doodswens betrekken. Maar hij wijst hen er ook op dat praktische hulp bij zelfdoding strafbaar is. “Dat mogen alleen artsen en apothekers. Er rust dus een staatsmonopolie op levensbeëindiging. Dat is absurd.”

    Als Van Dijck haar zus had geholpen, zou ze strafbaar zijn geweest. Vandendries vindt dat Artikel 294, dat hulp bij zelfdoding verbiedt, uit de wet moet worden verwijderd.

    Levenspijn

    “De medicus en de jurist zijn teveel op het terrein doorgedrongen van het zelfgewilde levenseinde”, stelt Marleen van Bijnen, consulent bij de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) en humanistisch raadsvrouw.

    Zij pleit - naast het contact met een arts - voor een meer bemiddelende rol van counselors. “Het gaat hier over levenspijn.” Daar zijn juristen en medici volgens Van Bijnen niet in geschoold.

    Bekijk alvast een interview met Frank Vandendries op Magikdood.nl.

    Bron: Redactie Human.nl 02 juni 2008 http://www.human.nl/?pg=nws&nwsid=492

  • vlooike

    Als een mens een doodswens heeft en zijn leven is uitzichtloos dan vind ik dat hij een einde aan zijn leven moet kunnen maken.

    Dan moet een psychater daarbij kunnen helpen.

    Dan zouden er minder mensen voor de trein springen of van een flatgebouw en dat scheelt ook een hoop leed. Ik zou niet graag zien dat er iemand voor de trein spring.

    Alleen de persoon zelf die een doodswens heeft kan bepalen of zijn leven uitzichtloos is en niemand anders.

    Groetjes, Vlooike

  • rina

    Laat ze eerst maar eens beginnen een stop te zetten op het toedienen van medicatie die de doodswens doen ontstaan.

    Als die troep uit de handel is blijf nog maar een heel kleine groep over van mensen die werkelijk dood willen.

  • Hyperactief A-P

    Beste Vlooike, Rina heeft hieronder in haar reactie van 04-06-2008 09:20 een zeer goed punt te pakken. Dat punt sluit volledig aan bij mijn eerdere posting over Alzheimer/ Wilsonbekwaam/ Lijden ???, waarin ik met een paar voorbeelden (er zijn er veel meer) aangeef hoe een beleid er toe kan leiden dat er onnodig lijden gecreëerd wordt. Veel van deze mensen vooral als ze al suïcidale gedachten hebben, worden aan psychiatrische middelen gezet die als bijwerking deze factor juist verhogen !!!, zie hiervoor de officiële extra afgegeven internationale waarschuwingen:

    www.bijwerkingenpsychiatrischemedicijnen.nl

    Ik hoop dat je de moeite wil nemen het boek “Het vergeten hoofdstuk, Binnen de gesch. v/d gezondheidszorg 1933-1945” 2 postings hieronder eens te lezen. Of het oudere boek “Met de wetenschap als excuus, De rol van psychiaters, anthropologen en genetici in Nazi-Duitsland” waarvan je de beschrijving ook op dit forum onder de zoekfunctie als je die op alle data zoeken zet kunt vinden. Je kunt zowel de zoekterm boektip, als de titel invoeren. Als deze discussie decennia's eerder in dit land was gevoerd toen nog veel oorlogsoverlevenden leefden, dan had dit land terecht te klein geweest. Ik vindt deze ontwikkelingen niet alleen beangstigend, maar ook uitermate gevaarlijk, en een belediging voor mensen die destijds hun leven geriskeerd hebben voor een betere wereld… Groetjes v Hyperactief

  • ~Janneke~

    Uit de Volkskrant van vanmorgen…

  • Hyperactief A-P

    Heel scherp en toepasselijk ~Janneke~. Groetjes v Hyperactief :D:D:D

  • Hyperactief A-P

    Even een paar punten aangaande de uitzending van gisteravond. Allereerst vond ik de opmerking van de medisch officier van justitie uit Amsterdam die zei er geen enkele moeite mee te hebben welke wet dan ook uit te voeren na bijvoorbeeld wetswijziging aangaande hulp bij zelfdoding behoorlijk stuitend. Het bewijst dat er nog steeds mensen door de hele linie heen te vinden zijn, die de grote samenhang van gebeurtenissen toen en nu niet overzien.

    Niet altijd uit slechtheid maar vaker uit de beste overwegingen anderen te helpen waardoor ik zelf denk een soort tunnelvisie kan ontstaan en andere belangrijke consequenties van wetswijziging over het hoofd gezien worden. Ook in het verleden kwam het protest van waar die wetswijzigingen toe konden leiden eigenlijk veels te laat toen er geen weg meer terug was. Natuurlijk zullen mensen zeggen dat dit een andere situatie is dan toen, oftewel nu op verzoek, en destijds had men geen keus, dat klopt, maar…

    Bijvoorbeeld het wetsartikel hulp bij zelfdoding afschaffen om maar een dwarsstraat te noemen is een hellend vlak. De “patiënt” of beter gezegt het slachtoffer kan het niet meer navertellen. Met crematie zijn vaak de sporen ook voor eens en voor altijd uitgewist om in instellingen een lijn te kunnen ontdekken van zaken waarvoor het niet bedoeld was etc. Wie de geschiedenis niet kent is gedoemt deze te herhalen, door in dezelfde valkuilen te trappen. Grenzen worden steeds verder verlegt als er geen duidelijke grens getrokken wordt…

    Ook blijf ik het onbegrijpelijk vinden dat sommige ouders met deze ervaring over hun eigen kind met de “wetenschap” van nu mee zouden kunnen gaan in het behulpzaam zijn van levensbeëindiging van hun eigen kind. Maar dat zou, met de nadruk op zou kunnen komen dat dit soort verwerkingsgroepen verkeerde info krijgt. Neem alleen het fonds psychische gezondheid met zijn mijns inziens misleidende naam maar eens, en kijk hoeveel linken daar zijn met heel andere belangen…

    Heel duidelijk haalde ik uit de verhalen dat mensen aan de medicatie zaten (die deze factoren als bijwerkingen juist verhogen) en dat “patiënten” meer dan eens aangegeven hadden niet meer gedwongen behandeld te willen worden. Volstrekt logisch als je bedenkt dat medicatie GEEN probleemoplossing maar symptoombestrijding is die dus de factoren waarvoor “behandeld” wordt juist kunnen verhogen. Als je motor van je auto verhit raakt en de temperatuurmeter geeft dat aan, dan kun je ook als symptoombestrijding die meter aan puin slaan, maar gegarandeerd dat je later elders met grotere problemen te maken krijgt.

    De psychiatrie doet met zijn onderdrukkende middelen precies hetzelfde als de automobilist die zijn temperatuurmeter vernield. De perceptie op de realiteit verandert door bepaalde psychiatrische medicatie zoals Fernand Haesbrouck in zijn boek ADHD Medicatie, Medische Megablunder onderbouwd omschrijft. Emotie's ervaren zijn nodig om te kunnen overleven, dat onderdrukken of slopen staat gelijk aan bij een auto met al slechte remmen de remleiding verder vernielen. Tot slot, de psychiatrie neemt wilsonbekwame mensen gedwongen op, maar diezelfde psychiatrie heeft het opeens over wilsbekwame mensen als ze eruit willen stappen… :?:?:? Groetjes v Hyperactief