Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Hyperactief A-P
Het zal de mensen alhier niet ontgaan zijn dat de ADHD medicatie met amfetamine achtige werking de pan uitrijst. Vooral kinderen worden massaal chemisch gecastreerd door deze middelen, iets waar Fernand Haesbrouck in zijn boek ADHD medicatie, Medische megablunder ruimschoots aandacht aan besteed heeft. Uit een heel ander boek en dus een heel andere hoek zal ik ruim een bladzijde citeren wat amfetamine met mensen doet. Degeen die de extra waarschuwingen over bijwerkingen van ADHD medicatie kennen, die zullen ongetwijfeld e.e.a. herkennen. Het zoveelste vervolg op gesubsidieerd geweld, u bent gewaarschuwd… Groetjes v Hyperactief
Er ontstond een bloeiende handel in amfetaminepillen, gefabriceerd in Limburg en uitgevoerd naar Zweden. In grote partijen gingen de pillen de landsgrenzen over om voor grof geld in de Scandinavische landen te worden verkocht. Steeds meer mensen gebruikten de oppeppers; van vrachtwagenchauffeurs om tijdens lange ritten wakker te blijven tot huisvrouwen om af te vallen. Onder de jongeren werd de amfetamine, bekend als speed of pep, een populair middel om wakker te blijven en nachtenlang door te dansen en te feesten.
In de jaren dertig, tijdens de grote depressie in Amerika, fokten de gangsters in Chicago zichzelf op door speedgebruik om hun moordacties beter uit te kunnen voeren. Tot het begin van de jaren zestig was het middel eenvoudig verkrijgbaar op doktersrecept. Toen het moeilijker werd om er aan te komen, ontstonden illegale laboratoria waar vooral het amfetaminesulfaat werd gemaakt.
Vooral in groepen zoals de Hell's Angels en in de Rock and Rollscene vonden de pilletjes en kristallen (in poedervorm) gretig aftrek.
In korte tijd werd er overal geslikt, door sportlui voor betere prestaties, door journalisten om lang door te kunnen blijven schrijven en op scholen om na het feesten wakker te blijven.
Een klein likje van het kristalachtige poeder of een klein pilletje is al voldoende voor een flinke energiestoot. Bij het slikken van de speed krijgt de gebruiker na twintig minuten een stram gevoel in de kaken en gaat hij met zijn tanden knarsen. Daarna begint de energie door het lichaam te stromen: gaat men razendsnel denken en krijgt men last van spraakwatervallen.
Als het middel is uitgewerkt, dan wordt de gebruiker net zo lang down als men up is geweest. Tijdens deze uitputting bestaat de behoefte om de energie weer op te wekken en zo raakt men verstrikt in een vicueuze cirkel en kan men uiteindelijk een amfetaminepsychose krijgen.
De afkickverschijnselen zijn een hel. Na een paar maanden stevig gebruiken is men een trillend wrak. Vaak lijden gebruikers aan paranoia (achtervolgingswaanzin) en horen ze stemmen in hun hoofd of om zich heen. De psychose heeft veel weg van het laatste stadium van het delirium tremens, zoals men dat bij ernstige alcoholverslavingen tegenkomt.
De gebruikers die willen stoppen lijden veel pijn in spieren en botten, kunnen niet meer slapen door het schudden en trillen en raken geestelijk het spoor geheel bijster. Ze kunnen niet meer lezen, schrijven of rekenen.
Wetenschappers maakten zich in het begin van de jaren zestig ernstige zorgen over de verslavende werking van het middel. De gebruikers kregen niet alleen lichamelijke stoornissen, zoals sterke vermageringsverschijnselen, haaruitval en loszittende tanden, maar waren ook door hun geestelijke problemen en agressief gedrag een gevaar voor de maatschappij. BRON: Ben Zuidema, Meesterdetective, Misdaad in opdracht van Justitie, Leon Zoeteman, ISBN 90-76047-03-0 Een stukje van bladzijde 68, bladzijde 69 helemaal en een stukje van bladzijde 70. Overigens is het hele boek met nietsverhullende waargebeurde verhalen een aanrader om te lezen. Het geeft een helder beeld voor wat voor dillema's men kan komen te staan bij misdaadbestrijding en waar dat toe kan leiden, dit even ter info.
