Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Meer informatie op antipsychiatrie.startpagina.nl

Slachtofferrol leidt tot vernietiging !!!

  • Hyperactief A-P

    Ik heb me de laatste jaren flink verdiept in hoe mensen met gebeurtenissen en/ of ziektes in het leven omgaan. Wat opvalt, is dat degeen die zoiets als een negatieve ervaring een plek gegeven hebben en daar als ervaring wat mee doen of gedaan hebben, tot enorme prestaties in staat zijn. Neem met de Olympische spelen maar het goud binnenslepen na leukemie als recentste voorbeeld maar.

    De tegenpool van deze mensen, zijn de beroepsslachtoffers, oftewel de mensen die altijd en eeuwig in de slachtofferrol blijven zitten. Ze zoeken elkaar op, en houden de negatieve groepspolarisatie zo in stand of versterken die. Emoties die dus zo “besmettelijk” zijn als wat, en waar mensen die niet leeggezogen willen worden door negatieve energie verre van moeten blijven daarin mee te gaan.

    Want op het moment dat je meegaat in de emoties met zo'n “drenkeling” op het droge, dan komt je eigen ondergang nabij. Ik heb meniggeen relatie maar ook meniggeen zijn of haar gezondheid kapot zien gaan door dit soort situaties. Het is veiliger en voorspelbaarder met een adder onder één dak te leven, dan met iemand die een ander continu leegzuigt en zelf niets onderneemt. Het trieste van dit alles is, dat mensen die er zo aan toe zijn, een bijzonder kleine begripseenheid hebben.

    Waarmee ik bedoel dat deze manier van leven zoveel energie wegtrekt, dat helder naar buiten kijken onmogelijk wordt. De vicueuze cirkel van de negatieve spiraal leidt uiteindelijk tot verdere vernietiging op alle vlakken. Mensen hoeven alleen maar om zich heen te kijken, ben benieuwd of er nog anderen zijn met ervaringen of voorbeelden ??? Groetjes v Hyperactief

  • Collie

    en of die er zijn… en eerlijk gezegd word ik daar heel ongeduldig van…

    Het is niet alleen binnen de psychiatrie, het lijkt tegenwoordig vaker en vaker voor te komen, dat mensen van alles en nog wat, de oorzaken buiten zichzelf neer willen leggen, overal, bij iedereen, behalve… bij zichzelf.

    Nu kan het best zo zijn, dat de oorzaken van je emoties buiten jezelf LIJKEN te liggen, maar wanneer je daarvan bent overtuigd, gooi je wel heel veel deuren voor jezelf dicht… alles buiten jezelf, dat kun je niet of nauwelijks veranderen… oorzaken binnen jezelf, vaak is dat alleen als je manier van denken en reageren op iets, kun je wél veranderen… met heel verrassende, positieve resultaten.

  • Hyperactief A-P

    Mooi omschreven Collie en helemaal waar. Eén van die gezegdes van wat je uitstraalt krijg je terug, is iets wat mensen zelf moeten ervaren. Het functioneren van personen tot aan ernstige ziekten toe, is veelal (70 % van ziekten is psychosomatisch) terug te voeren op de cronische frequenties van mensen. Dit laatste niet te verwarren met de sociale toon, waarmee ik bedoel dat mensen zich mooier voor kunnen doen dan ze continue van binnen ervaren. Ook die leugens behoren overigens bij diezelfde frequenties waar mensen cronisch in verkeren. Vandaar de harde koptekst dat die rol uiteindelijk alles vernietigd. Zoals cronisch in boosheid zitten uiteindelijk op de lange duur vastzettingsziekten teweegbrengt. Oftewel wat jij schreef over verassende positieve resultaten, is zowel in de mensen die je pad kruizen als in gezondheidstoestand een feit. Maar mensen moeten er niet alleen voor openstaan, maar er ook wat mee doen. De weg van de minste weerstand leidt tot niets. Groetjes v Hyperactief

    P.S.: Ook voor de omgeving van zo'n iemand is positivisme in alle opzichten opbouwend, en negativsme uiterst schadelijk.

  • &&&

    wel een grappig woord trouwens ‘meniggeen’… kweet niet of vandale het ook kent, maar gut..kniesoor. hihi. ik lees nog even verder en dan wil ik misschien ook nog wel even reageren op dit met de slachtofferrol..

    t is niet altijd even gemakkelijk…

  • &&&

    c-h-ronisch…

    nee ja, het verrast me, normaliter ben jij toch vrij secuur in je schrift.. maar goed, ik bedoel hier niet wijsvingerig mee te wezen, wat ik zeg, ik ben gewoon verrast..

    een reactie naar de inhoud.

    ik ben toch niet zo kort door de bocht als ik jullie hier zo lees.

    het is niet altijd zo ‘een rol’ die iemand leeft.

    genezingsprocessen hebben tijd nodig.

    tijd die in onze maatschappij eigenlijk niet meer genomen mag worden. dat op zich geeft ook gewoon de reactie dat mensen vast gaan houden aan hun gevoel slachtoffer te zijn. snap je dat?

    ik denk wat dat betreft dat beide soorten van slachtoffers er mogen zijn. zij die door hun trauma of noodlijdende gebeurtenis tot extreme nieuwe ervaringen gedreven worden en zij die jaren lang in stilstand vallen.

    hetzelfde zie je feitelijk bij planten ook wel gebeuren. de ene plant begint als een dolle nieuwe zijscheuten te vormen als de kop er uit is geslagen en de ander gaat eerst een paar seizoenen stil liggen vegeteren en steekt pas na een paar jaar de kop ineens weer op..

    ik denk niet dat het realistisch is te verwachten dat voortaan iedereen die een tragisch voorval heeft meegemaakt ook gelijk aangemeld kan worden bij het guinness book of records…

    dat slachtoffers elkaar ook nog eens opzoeken is deels niet zo handig, maar deels toch ook wel.. ik ben het met jullie eens dat je daarmee bepaalde negatieve gevoelens langduriger in stand kunt houden…

    ja, maar aan de andere kant voelen vele mensen zich wel eenvoudig begrepen door mensen die gelijkaardige toestanden hebben meegemaakt. dat is een begrip wat zeker niet geevenaard kan worden door mensen die alle boeken over begrip bestudeerd hebben!!!!!!!!

    waar wel in onze maatschappij een tekort aan is, is het begrip voor elkander. ik roep het wel vaker, men heeft nog maar heel kort aandacht voor gebeurtenissen. huilt iemand een keer dan is het nog oke. huilt iemand 2 keer dan wordt het al problematischer en bij de derde keer roepen de omstanders toch al dat je maar eens een keer met een psychnogwat moet gaan praten.

    snap je… in dat opzicht ligt de schuld ook wel degelijk bij ‘de ander’!!

    de ander heeft namelijk nauwelijks meer oog en oor voor jou aangrijpende belevenis. morgen is het al weer oud nieuws. dan is er alweer een ander die ook weer een aangrijpende gebeurtenis heeft meegemaakt.

    in dat opzicht ben ik het er dan ook zeker niet mee eens dat we vaker naar onszelf moeten kijken, want ik vind dat dat eigenlijk alleen maar het in jezelf opsluiten bevordert. en ik meen werkelijk dat het gebrek aan ruimte er de hand in heeft dat mensen psychisch afbreken!!!!

    ik zie dus liever dat mensen bij elkaar kruipen en elkaar keer op keer vertellen hoe ellendig zij zich voelen, dan mensen die hun eigen gevoelens gaan bagatelliseren omdat de ander het nog rotter heeft, of gewoonweg tegen zichzelf zeggen dat hun gevoelens overdone zijn en nu maar weer eens over moeten zijn.

    om kort te gaan… ik zie geen oplossing in het afkraken van ‘de’ slachtofferrol….

  • Collie

    me·nig·een onbep vnw: heel wat personen

    De dikke van Dale staat gewoon online, fijn he, dat je woordenschat nu weer wat vergroot is.

    Ik ben verkracht, mishandeld en nog zo wat van die dingen… en dat waren de kleinigheidjes in mn levenn met als gevolg jarenlang niet echt lekker in mn vel, om het maar eens zo uit te drukken… kon ook niet anders natuurlijk, het was niet mijn schuld, ik was het slachtoffer…

    Maar gelukkig ben ik wel uit die slachtofferrol gestapt, want wát je ook meemaakt, hoe ellendig dat ook is, je komt toch écht pas lekkerder in je vel te zitten als je jouw éigen gedachten, reacties en dergelijke goed onder de loep gaat nemen en met heel veel krachtsinspanningen gaat veranderen… dan kán zomaar… maar dan moet je er wel 100% voor gaan, de verkrachters en mishandelaars hun macht over jou uit handen nemen, ook jaren na de verkrachting of mishandeling, en ZELF de touwtjes in handen nemen…

    Slachtoffer zijn van geweld is erg… slachtoffer BLIJVEN, dat doe je zelf.

  • Hyperactief A-P

    Hoi &&&, ook hiermee ben ik secuur in me schrift.;) Ik zal voor de duidelijkheid het wat exacter proberen te omschrijven van wat ik precies bedoel, het is zeker niet de bedoeling om mensen die in een slachtofferrol zitten verder te invalideren. Dat er geen of weinig ruimte is voor verwerking e.d. ben ik zonder meer met je eens. Dus hetgeen je beschreven heb, begrijp ik. Kijk alle emoties, oftewel de volgorde ervan verlopen voor alle mensen in dezelfde volgorde. De één blijft natuurlijk wel langer of korter dan de ander op bepaalde niveau's hangen, waarbij de bagage van vroeger en het karakter ook belangrijke rollen spelen.

    Maar los van het verwerken van emoties, kun je wel als persoon bewuster zijn van waar de gevarenzones zitten. Net zoals je met eet en drink en/ of andere gewoonten kunt weten dat alles waar te voor staat niet goed is, behalve tevreden dan.;) Zo kun je ook bewuster met je emoties omgaan. Boosheid en alle onderliggende frequenties zijn uiteindelijk schadelijk voor je gehele functioneren, naarmate dat te lang duurt. Waarbij boosheid de bovengrens van schadelijke emoties betreft. Met te lang, bedoel ik echt dat iemand cronisch daarin blijft hangen, en niet de gewone schommelingen waarvan men uiteraard leert.

    Ik durf zelfs nog in aansluiting op jou te beweren dat als andere mensen in de omgeving zich niet afsloten, maar een neutraal luisterend oor hadden voor niet alledaagse heftige gebeurtenissen, dat mensen veel sneller op zullen knappen dan wanneer anderen niet thuis geven of met waardeoordelen gaan smijten. Maar ook voor het luisterend oor geldt, dat je geen medelijden moet gaan krijgen, het woord mede…lijden zegt al precies wat het met de ander doet. En te lang in de onderste regionen van emoties hangen heeft ook alles te maken met afbraak inplaats van opbouw, in zowel gezondheid als in ongelukken e.d. Dus probeer uit elke negatieve ervaring iets positiefs te halen, is niet alleen goed voor het natuurlijk herstel, maar ook voor de algemene gezondheid. Ik hoop dat dit duidelijker is, en anders hoor ik het wel. Groetjes v Hyperactief

  • Hyperactief A-P

    Mooi omschreven met die laatste zin Collie, jou verhaal sluit volledig op mijn verhaal aan, zoals je zegt zelf de touwtjes en regie weer in handen nemen. Grote klasse, gaat zo voort. Groetjes v Hyperactief

    Collie schreef:

    >

    > me·nig·een onbep vnw: heel wat personen

    > De dikke van Dale staat gewoon online, fijn he, dat je

    > woordenschat nu weer wat vergroot is.

    >

    > Ik ben verkracht, mishandeld en nog zo wat van die dingen…

    > en dat waren de kleinigheidjes in mn levenn met als gevolg

    > jarenlang niet echt lekker in mn vel, om het maar eens zo uit

    > te drukken… kon ook niet anders natuurlijk, het was niet

    > mijn schuld, ik was het slachtoffer…

    > Maar gelukkig ben ik wel uit die slachtofferrol gestapt, want

    > wát je ook meemaakt, hoe ellendig dat ook is, je komt toch

    > écht pas lekkerder in je vel te zitten als je jouw éigen

    > gedachten, reacties en dergelijke goed onder de loep gaat

    > nemen en met heel veel krachtsinspanningen gaat veranderen…

    > dan kán zomaar… maar dan moet je er wel 100% voor gaan, de

    > verkrachters en mishandelaars hun macht over jou uit handen

    > nemen, ook jaren na de verkrachting of mishandeling, en ZELF

    > de touwtjes in handen nemen…

    >

    > Slachtoffer zijn van geweld is erg… slachtoffer BLIJVEN,

    > dat doe je zelf.

  • Collie

    “is niet alleen goed voor het natuurlijk herstel, maar ook voor de algemene gezondheid”

    Ik durf nog een stapje verder te gaan… het is niet alleen goed voor het natuurlijk herstel, niet alleen goed voor de algemene gezondheid, maar als meer mensen dit voor elkaar zouden kunnen boksen, ook goed voor de gezondheid van de hele maatschappij.

  • Hyperactief A-P

    Zekers te weten Collie, ook dat ben ik helemaal met je eens. Groetjes v Hyperactief

    Collie schreef:

    >

    > "is niet alleen goed voor het natuurlijk herstel, maar ook

    > voor de algemene gezondheid"

    >

    > Ik durf nog een stapje verder te gaan… het is niet alleen

    > goed voor het natuurlijk herstel, niet alleen goed voor de

    > algemene gezondheid, maar als meer mensen dit voor elkaar

    > zouden kunnen boksen, ook goed voor de gezondheid van de hele

    > maatschappij.