Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Meer informatie op antipsychiatrie.startpagina.nl

Slachtofferrol leidt tot vernietiging !!!

  • &&&

    hee hyper,

    'Kijk alle emoties, oftewel de volgorde ervan verlopen voor alle mensen in dezelfde volgorde. De één blijft natuurlijk wel langer of korter dan de ander op bepaalde niveau's hangen, waarbij de bagage van vroeger en het karakter ook belangrijke rollen spelen.'

    jouw mening respecteer ik hoor. wat dat betreft staak ik wel ‘de discussie’.

    maar ik zelf vind toch niet dat het bovenstaande gezegd kan worden.

    'dat' is niet ‘het enige’ verschil in emotie's van mensen onderling.

    in mijn optiek, lopen zeker weten niet alle emotie's in eenzelfde volgorde. de lengte ervan is slechts 1 aspect van het individuele verschil.

    men is ook daarin gaan leren denken in het psychologische denken waarbij men bijvoorbeeld ook altijd opdreunt dat bij rouw: woede verdriet boosheid doorgemaakt moet worden. maar als men de mens werkelijk mens liet wezen, dan zou men kunnen zien dat mensen op nog zoveel andere manieren met rouw kunnen omgaan.

    en dan heb ik het ook niet over alleen de volgorde. en ook niet over blij zijn tijdens de rouw, of verdoofd zijn, of opgelucht, of doelloos.

    wat ik bedoel ligt meer in de richting waarbij men niet eens meer een poging onderneemt om ‘de emotie’s' onder woorden te brengen. waar men niet gespitst is op ‘de volgorde’ ervan. of op de duur ervan.

    laat het zijn. laat iemand zijn zoals die nu wil zijn. of dat nu slachtoffer of dader, in de zin van met daden overwonnen slachtofferschap, is. of dat nu leider of lijder is. of dat nu volgeling, slaafs, of volgzaam is.

    het is onze maatschappij die verlangt dat mensen zich slachtoffer voelen. je krijgt een vergoeding als je ziek bent. niet als je gezond bent. het loont om een ‘rugzakje’ aan te vragen, om het even welke diagnose je hebt….

    je kunt best bewustwording te weeg brengen bij mensen, maar mijns inziens ben je op de verkeerde weg, wanneer je ‘de slachtoffers’ een trap onder hun reet gaat verkopen.

    natuurlijk kan het iets wezenlijks zijn, ook voor slachtoffers, om het oog te krijgen dat het de structuur van een maatschappij als de onze is, die hen in die positie dringt en houdt.

    op die manier kunnen zowel de makers van het systeem, alsook de slachtoffers er misschien het hunne uit halen.

    en als het voor een slachtoffer gevoelsmatig fijner wordt om de rol van slachtoffer te laten varen, dan zal dat gebeuren..daar heb ik weinig twijfels over!!!

  • Hyperactief A-P

    Hoi &&&, je mag het gerust niet met me eens zijn, maar ik zal je een voorbeeld geven wat het misschien verduidelijkt. Een persoon wat goed in zijn vel zit en die bijvoorbeeld plotseling een geliefde naaste verliest, komt in een apathies gat terecht. Als de persoon daaruit gaat klimmen komt die via verdriet, angst en boosheid weer in zijn gewone doen. En zonder alle tussen liggende emoties te benoemen gaat het altijd in die volgorde weer opwaarts. Dat de één langer op een bepaalde tree kan blijven hangen, of bij een ander waar die geen gevoel bij heeft niet deze reactie vertoont doet daar niets aan af. Ik heb heel veel verschillende mensen met de meest uiteenlopende ervaringen hierover gesproken, en ze bevestigen het stuk voor stuk. Maar goed, in gesprek kan je nu eenmaal sneller dingen duidelijk maken dan via een forum.

    Dat komt omdat je buiten een forum ook dingen neer kunt leggen of iets uit kan tekenen, waardoor mensen er sneller massa op krijgen. Maar wat jij schrijft begrijp ik ook, maar zie het als slachtoffers een “trap onder de reet” in de goede richting geven om er weer op natuurlijke wijze uit te komen. Het is al erg genoeg dat de maatschappij dat met pillen doet die de situatie uiteindelijk alleen maar op de lange duur erger maken. Ik snap geheel dat ook jij het niet met het huidige systeem eens bent, ik ook niet, maar tot die tijd dat er iets verandert zullen we het er wel mee moeten doen. En als je mensen op deze manier eruit kan helpen met bewuster maken i.p.v. de “moderne medicijnmannen”, dan is daar naar mijn mening niets mis mee. En voor de buitenwereld, ik ben niet tegen levensreddende medicatie, alleen tegen levensbedreigende, psychiatrie is mijns inziens geen geneeskunde… Groetjes v Hyperactief

    P.S.: Dus kort samengevat moeten emoties mijns inziens de natuurlijke ruimte van verwerking krijgen, i.p.v. ze te onderdrukken.

  • &&&

    'Dus kort samengevat moeten emoties mijns inziens de natuurlijke ruimte van verwerking krijgen, i.p.v. ze te onderdrukken'

    mee eens.

    ik had ooit dienst in een begeleidwonen huis voor jongeren. die nacht kwam een jongen mijn kantoortje binnen, plofte neer en verzuchtte: ik zou gewoon zo graag eens rust willen he.

    hij lichtte heel even toe, voor het geval ik het niet meteen door had, dat hij ‘de diagnose adhd had’ en hij gebaarde met 2 vingers alle windrichtingen aan om zijn hoofd.

    ook lichtte hij nog heel even toe, dat hij vaker zo ‘s nachts bij de leiding kwam zitten en dat ze dan met hem gingen praten, zelfs al was het eigenlijk tegen het afsprakenbeleid in. ’s nachts hoor je op je kamer te zijn.

    nu.. ik zag eigenlijk maar 1 oplossing voor zijn verlangen naar rust en zei m zonder pardon dat hij die rust wel op zijn buik kon schrijven.

    alsof hij onverwacht een voetbal tegen zn buik gegooit kreeg, zo blies hij alle lucht uit en kon niet anders dan lachen van verrastheid.

    wha zei hij.. dat is nog eens een goeie. die hebben ze hier nog nooit eerder gezegd. ik denk dat je wel gelijk hebt. de anderen gaan dan altijd zitten zeggen dat ik toch maar een therapie moet gaan volgen en die af moet maken en met de psychiater moet praten om mijn pillen te verhogen. whaha..

    maar ze hebben me nooit gezegd dat het gewoon zo zal blijven, dat het gewoon zo is. ze houden me altijd voor dat het minder kan worden, als ik maar….

    niet lang daarna vertrok hij rustig, opgelucht, vrolijk, terug naar zijn bed. goh, zo had hij het nooit bekeken.. dat wat hij nu had..dat was juist rust.

  • Hyperactief A-P

    Ha, ha, ha, mooi verhaal &&&, en de spijker op zijn kop. Groetjes v Hyperactief:)