ik kwam…via de psychiater pagina die artikel op volkskrant tegen.. een juriste die farmacie studeerde!!!!!
http://www.volkskrantblog.nl/bericht/212242
een stukje eruit:
'Mijn ervaring is dat psychiaters in staat zijn tot gruweldaden. Om psychiater te kunnen zijn moet een persoon wel sadistische trekken hebben en kunnen moorden. Dat leerde ik in het Sittardse Maasland Ziekenhuis. Een psychiater gaf het groene licht om mij in een isoleercel op te sluiten, zonder een IBS beschikking en zonder dat ik psychische klachten had. Ik was belangenbehartiger van de patient van deze psychiater en kondigde een klacht tegen hem aan.
Een andere psychiater, lid van het Medisch Tuchtcollege, oordeelde dat ik geen klacht had mogen aankondigen en dat dit een bedreiging betekende voor de psychiater. En deze bedreiging was dan een aanwijzing voor een geestesziekte, waarvoor ik van mijn vrijheid mocht worden beroofd door de aangeklaagde psychiater. De aangeklaagde psychiater werd vrijgesproken, door zijn collega's in het Medisch Tuchtcollege. Er werd bij mij geen geestesziekte vastgesteld. Ik werd opgesloten, ik moest mijn borsten ontbloten en na een aantal uren opsluiting werd ik ondervraagd over (eventuele) seksuele relaties. Intussen werd buiten mijn medeweten mijn zoon uit de klas gehaald en werd aan de schooldirectie verteld (door Bureau Jeugdzorg, welke was ingelicht over mijn zogenaamde geestesziekte), dat ik een ernstige geestesziekte zou hebben en was opgesloten.
Nadat mijn zoon uit de klas was gehaald werd ik vrijgelaten. Ik kon helemaal nergens voor behandeld worden want er kon geen ziekte worden gevonden.
Door rond te bazuinen dat ik geestelijk gestoord zou zijn, zou ik maatschappelijk uitgestoten worden, was de hypothese van de aangeklaagde psychiater. Dat had hij mis. Echter de advocaat van de aangeklaagde psychiater deelde mede aan de Haagse Tuchtrechters (in mijn hoger beroep), dat ik sociaal geisoleerd zou zijn en dat ik daarom in de isoleercel was opgesloten en dat de aangeklaagde psychiater van mening was dat het slecht met mij zou aflopen.
De hypotheses van de psychiater werden als feiten aangenomen. De advocaat voegde er aan toe dat ik zelfmoord zou hebben gepleegd als het was gelukt om mijn zoon af te nemen.
Ik had dus geen zelfmoord gepleegd volgens de advocaat, omdat het afpakken van mijn zoon was mislukt. Hoe gruwelijk is dat?'