Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Hyperactief A-P
Met onderstaand stuk dat drillen averechts werkt ben ik het geheel eens. Dat politici niets van opvoeding weten is ook niets nieuws onder de zon, ik was verbijsterd over de harde toon van het kamerdebat zonder dat er concrete oplossingen aangedragen werden, laat staan dat de politiek eens de hand in de eigen boezem steekt om te evalueren wat voor ondoordachte maatregelen uit het verleden deze problemen verder gevoed en gecreëerd hebben. Voor je oplossingen kunt bedenken, zal je eerst de problemen moeten analyseren, maar op de echte problemen rust een taboe. Ronduit eng en gevaarlijk zijn de gedachten om jongeren vooraf door middel van psychiatrische pseudo-etiketjes in te delen in mogelijke crimineel of niet. Ook hier blijkt uit dat dit land niets van het verleden heeft geleerd, en mijns inziens fascistische trekjes vertoont… Groetjes v Hyperactief
'Politici weten niets van opvoeding'
Door BAS LEVERING
GOUDA - Als politici over opvoeding gaan praten is het oppassen geblazen. Ze gaan er veel te gemakkelijk vanuit dat je de opvoeding kunt inzetten voor het oplossen van allerlei maatschappelijke problemen, zegt pedagoog Bas Levering in dit opiniestuk.
Twintig jaar geleden zijn ze daar weer uitgebreid mee begonnen. Geschrokken van de stijging van de criminaliteit onder de jeugd riep de toenmalige minister president Lubbers plotseling om ‘kampementen’. Een verspreking, bekende hij later, maar die Lubbers-opvoedkampen voor delinquente jongeren op militairistische grondslag kwamen er wel. Ze werden na een aantal jaren wegens algehele mislukking ook weer opgeheven.
De vergelijkbare aanpak in de rijksinrichting Den Engh en op de Glen Mills scholen was ook tot mislukken gedoemd. We wisten uit onderzoek al langer dat een dergelijke aanpak niet werkt. Sinds kort is bekend geworden dat de aanpak zelfs een averechtse uitwerking heeft. De jongeren komen er slechter uit dan ze er ingingen en vervallen sneller weer tot crimineel gedrag dan die jongeren die in gewone strafinrichtingen werden opgesloten.
De NVO, de beroepsvereniging van pedagogen, doet eigenlijk nooit algemene uitspraken. Maar over de ineffectiviteit en de onwenselijkheid van opvoedkampen spreekt de vereniging zich al jaren met één heldere stem uit.
Burgemeesters zijn in Nederlandse gemeenten verantwoordelijk voor de openbare orde. Ook de gemeente Ede kampt al jaren met problemen die veroorzaakt worden door Marokkaanse jongeren. De nieuwe burgemeester, oud-staatsecretaris van Defensie Van der Knaap, roept luid en duidelijk dat hij de jongens wil heropvoeden. Dat kan hij alleen doen als hij geen weet heeft van de mislukkingen op dat gebied in de afgelopen decennia en omdat niemand hem daar blijkbaar iets van vertelt. Zijn krachtige aanpak valt goed bij de bevolking. Het succes van de heropvoedingsgedachte berust op een hardnekkig misverstand. Als Van der Knaap de ruimte zou krijgen om de jongeren te interneren heeft hij ze natuurlijk wel uit de wijk verwijderd en zijn de problemen met de openbare orde voorlopig opgelost.
Dat de problemen voor de jongeren blijkbaar niet zijn opgelost en voor zijn stad op termijn ook niet, interesseert hem blijkbaar niet. Steeds vaker wordt de etnische achtergrond van de jongeren bij naam genoemd. Nu ambulancepersoneel in Amsterdam en buschauffeurs in Gouda zijn belaagd, is het taboe daarop opgeheven. Burgemeester Cohen, die in discussie met een voormalige wethouder nog liefkozend van ‘onze @!#$-Marokkanen’ sprak, spreekt nu andere taal. En natuurlijk zijn er grenzen. Overheidsdienaren moeten worden beschermd en burgers ook. Dat is bij uitstek de taak van de burgemeester. Maar waar is de weerstand tegen overkill?
Als Wilders tijdens de Algemene Beschouwingen in de Tweede Kamer roept dat hij onze mililtairen uit Uruzgan wil terughalen om ze in te zetten in de Goudse wijk Oosterwei, reageert slechts een enkel Kamerlid verontwaardigd en krijgt hij van niemand effectief weerwoord. Deze krant vatte het spoeddebat met minister Ter Horst van vorige week donderdag samen onder de kop ‘Relschoppers genadeloos straffen.’
Er zijn wel burgemeesters met verstand van opvoeding, maar je moet ze met een lantaarntje zoeken. Voorzitter Marchouch van het Amsterdamse deelgemeente Slotervaart heeft veel kennis van wat er in de Marokkaanse gezinnen in zijn wijk omgaat.
Hij steekt zijn opvatting over hoe mensen zich in de openbare ruimte te gedragen hebben niet onder stoelen of banken en is niet te beroerd om een al te brutaal jongetje voor het oog van de camera op zijn nummer te zetten.
Hij schroomt niet om het islamitisch onderwijs aan de kaak te stellen als het leerlingen tegen de Nederlandse samenleving opzet. Marcouch is ‘burgemeester’ van een deelgemeente vol problemen, maar hij gaat ze op een veelzijdige manier te lijf. Hij wekt niet de indruk alle problemen in de komende jaren wel eventjes op te lossen en toch zou ik niet weten bij wie die problemen in betere handen zouden zijn.
Of burgemeester Cornelis van Gouda veel verstand van opvoeding heeft weet ik niet, maar hij heeft het als het om de problemen in Oosterwei gaat veel minder slecht gedaan dan velen beweren.
Het aanspreken van de Marokkaanse gemeenschap, waar de Kamer nu om roept, zegt hij sinds zijn aantreden in 2001 al in de praktijk te brengen. Die aanpak van ‘oppakken, aanpakken en aanspreken’ heeft ook succes gehad. De criminaliteit was inmiddels gedaald en het veiligheidsgevoel gestegen. De eerder in de straten aangebrachte camera’s waren ook al verwijderd (deze hangen er inmiddels weer).
Dat zijn gemeentebestuur de overlast zou bagatelliseren noemt burgemeester Cornelis een fabeltje dat in de wereld wordt gebracht door mensen die het woord niet eens kunnen schrijven. Voor iemand die draagvlak van de bevolking wenst en nodig heeft lijkt me dat weer een opmerking die over zijn aanpak het ergste doet vrezen.
Waar ik weinig burgemeesters in de recente discussie over de acute problemen over gehoord heb, is over het vroegtijdig onderkennen van criminelen in de dop. Minister Rouvoet wil van alle Nederlandse kinderen een risicoprofiel laten opstellen. Probleem is nu dat in het geval iemand op het slechte pad terecht komt met terugwerkende kracht wel factoren aan te wijzen zijn die daaraan waarschijnlijk hebben bijgedragen, maar dat voorspellen in het individuele geval onmogelijk is. Dat preventie in die zin onmogelijk is, zou ook iedereen moeten weten. Er zit dus weinig anders op dan onvermoeibaar door te gaan de omstandigheden van de kinderen die gevaar lopen te verbeteren.
Het is misschien niet zo erg dat burgemeesters weinig verstand van opvoeding hebben, zolang ze er maar van doordrongen zijn dat ze de opvoeding niet kunnen inzetten voor het oplossen van maatschappelijke problemen. Als landelijke politici zich dan maar realiseren dat ze met hun oproep aan de minister om het genadeloos straffen van de relschoppers mogelijk te maken de problemen niet verhelpen, maar op plaatsen waar niets aan de hand is wellicht juist creëren.’’ BRON: AD donderdag 02 oktober 2008.
