hoi &&&.
Nou,tegen kleine kinderen is men binnen de ggz vaak ook niet zo lief hoor!Kinderen worden al op heel jonge leeftijd in een isoleercel opgesloten.Ik kan er nog steeds niet bij,dat dit in Nederland nog gedaan wordt!
Hebben die kinderen dan ooit nog een kans,om beter te worden?!!Als je op zo'n jonge leeftijd al zoiets gedaan wordt?
Ik bedoel met negativiteit niet eens het reageren op gedragingen.Het beginsel vanuit veel mensen die in de ggz werken is vaak al negatief.Al zonder dat er gedrag te zien is,al zit je bij wijze van spreken stil op een stoel,wordt er toch al negatief geinsinueerd.Dan bedoel ik echt dingen die niet waar zijn.Er wordt vanuit vooroordelen gedacht,vanuit stereotypen,ze houden zelf zo vast aan hun zwart-wit denken(de theorie die hen op de opleiding vanuit de dsm geleerd wordt helpt daar denk ik ook niet echt bij..)En heeft 1 hulpverlener je in een bepaald vakje ingedeeld,dan nemen mensen van hetzelfde team dat vaak in hun blikveld over.En neem dat blikveld dan maar eens niet letterlijk,want een veld kan je het niet eens noemen,dan is het een koker.(tunnelvisie)Dat gaat zover,dat een pad voor machtsmisbruik door hulpverleners heel makkelijk gelegd is..
Ik krijg nu weer te horen dat hulpverlening buiten de ggz dingen die desbetreffende ggz instelling insinueerd,absoluut niet bij me zien.En wat ik maar bedoel..als je erg respectloos en naar en onverschillig bejegend wordt,wordt je daar beter van,en gelukkiger,en blijf je dan wel constant in de mood om WEL vriendelijk(en niet in paniek) terug te zijn?Want het is nogal wat,HOE NAAR ze regelmatig met mensen om gaan..
Alsof “psychiatrische clienten”een soort van mensen zijn,waar de normale normen en waarden voor respectvolle bejegening niet gelden.Ik heb nog nooit een andere plek meegemaakt dan de ggz,waar ze bij huilende mensen in groot verdriet weglopen.Waar ze helemaal niet luisteren naar jouw verhaal,maar jou dingen in de mond leggen,zelfs voor je invullen wat je intensies(zouden)zijn,wat je zou denken of voelen…
Ik weet niet vanaf welke leeftijd kinderen in de isoleer worden opgesloten,maar ik heb van mensen persoonlijk gehoord,die het als kind al overkomen was,en dan was het ook nog zo,dat volwassen “zorgverleners”bovenop het kind gingen zitten.Die mensen zaten daar tien jaar later nog mee,dat dat hun overkomen was.Mensen en kinderen komen vaak in zo'n isoleer,puur omdat dat ding er is,en omdat de hulpverlening zo geroutineerd is,en niet nadenkt over de gevolgen van wat ze doen:(sommigen weten best hoe ze traumatiseren!)Mensen nog veel meer traumatiseren en hun vertrouwen in mensen laten verliezen.Laat er eens gekeken worden naar waarom mensen zo snel verslechteren als ze in een opname terecht komen,naar de negatieve invullende opmerkingen van verpleegkundigen,naar de dwingende sfeer,naar het niet luisteren naar mensen..naar de onverschilligheid…naar al het eigene wat wordt afgepakt.
zo'n instelling gaat daar zelf echt niet naar kijken,daar is het de atmosfeer niet naar..Ze doen het ook idd vaak doelbewust.Dit aan de ene kant,en aan de andere kant,zit er ook een deel vertroebeld kijken bij,het niet meer zien,hoe het goed zou zijn om met mensen om te gaan…en….mensen niet meer zien als gelijkwaardig mens,in al zijn of haar verscheidenheid,maar gereduceerd tot een patient,een wandelend (vermeend)ziektebeeld.
Wat bedoelde je nu precies met de tekst “toewijding aan wie” &&&?
groetjes Danja.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
