stoornis gaat boven delict. het is dus lucratief om een stoornis te vinden.
wanneer een delict gepleegd is, ziet de psychiater natuurlijk zijn kans schoon om te gaan dwang behandelen….
immers die ziet liever dat mensen vast zitten in zijn kliniek, dan in een gevangenis waar men gewoon een straf uitzit.
maar ja, vandaag de dag… ik denk gewoonweg dat er geen gewone mensen meer zijn.
die gewoon een straf uitzitten.
iedereen heeft tegenwoordig een stoornis aan de geestesvermogens, omdat alles wat wij niet normaal vinden, voort schijnt te komen uit een stoornis, een verkeerde perceptie op de werkelijkheid, danwel uit een niet anders omschreven stoornis.
en aangezien iedereen geestesvermogens heeft, zullen mettertijd gewone gevangenissen volledig uit het straatbeeld verdwijnen en zal iedereen in de psychiatrie belanden die een delict heeft gepleegd.
het ‘voordeel’…. je hebt dan ook geen rechtspraak meer nodig, zeker niet, waarin beoordeeld hoeft te worden OF iemand lijdend was aan een stoornis.
en dat scheelt tijd en geld en vooral ook aandacht.
ja psychiaters wil is wet, eerst de pil en dan naar bed.
zie overigens ook:
http://rvz.net/pers/bericht/stoornis-in-plaats-van-delict-leidend-in-de-aanpak-van-patienten-met-ernsti
Stoornis in plaats van delict leidend in de aanpak van patiënten met ernstig psychische aandoeningen
Het is vaak toeval of patiënten met ernstige psychische aandoeningen (EPA) in de justitiële sfeer dan wel in zorg terechtkomen. Verbetering van de voorzorg voor deze patiënten is nodig, zodat zij sneller in beeld zijn binnen de geestelijke gezondheidszorg.
Dit voorkomt dat zij in aanraking komen met Justitie en bevordert de veiligheid in de maatschappij. Als EPA-patiënten toch een delict plegen is na hun detentie ‘doorzorg’ door ambulante teams noodzakelijk. Zorgverzekeraars, gemeenten en de minister van VenJ moeten gezamenlijk optrekken om de keten van forensische en verplichte geestelijke gezondheidszorg sluitend te maken. Dit adviseert de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg om de invoering van de Wet forensische zorg (Wfz) en de Wet verplichte Geestelijke GezondheidsZorg (WvGGZ) tot een succes te brengen. Dinsdag 31 juli overhandigt de RVZ het advies ‘Stoornis en delict. Forensische en verplichte geestelijke gezondheidszorg vormen een keten’ aan staatssecretaris Teeven van Veiligheid en Justitie.
Veranderingen in de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ)
De GGZ wordt verantwoordelijk voor de zorg voor deze meest kwetsbare groep psychiatrisch patiënten, inclusief de subcategorie die afkomstig is van justitie. Voor de behandeling van deze patiënten moet de GGZ competenties ontwikkelen, waaronder risicotaxatie. Ook is een forse toename van het aantal (F)ACT-teams nodig. Dit zijn ambulante teams die werken rondom de patiënt. De patiënt woont thuis en verblijft daardoor minder in een psychiatrisch ziekenhuis. Met steun van een (F)ACT-team, dat wil zeggen intensieve begeleiding en zo nodig bemoeizorg, kunnen patiënten een redelijk normaal leven hebben . Door een forse reductie van het aantal bedden komt er geld beschikbaar voor de nodige toename van het aantal (F)ACT-teams. Alles bij elkaar een grote verandering in de GGZ.
Continuïteit van de zorg
De zorg voor EPA-patiënten moet leidend zijn en niet zoals nu het delict. De Wet verplichte GGZ biedt meer mogelijkheden om patiënten die zorg weigeren in behandeling te nemen en om in plaats van detentie verplichte behandeling op te leggen. Zo kan de zorg voor deze patiënten naadloos overgaan van Justitie naar de GGZ. Voorwaarde hiervoor is een geïntegreerd wettelijk regime voor de gehele keten voor indicatiestelling en plaatsing, kwaliteitsborging en informatie-uitwisseling. Zo vroeg mogelijk moet een integraal zorgplan voor patiënten met ernstige psychische aandoeningen worden gemaakt, bij voorkeur op basis van vroegdiagnostiek. Dit zorgplan stuurt de keten aan en zorgt ervoor dat EPA-patiënten in beeld komen en blijven (na eventuele detentie) bij zowel de GGZ als Justitie. Gemeenten moeten hun verantwoordelijkheid nemen en veel meer investeren in preventie en in ‘doorzorg’. Gemeenten weten als eerste waar patiënten te vinden zijn, zorgen vaak voor de eerste opvang van deze mensen en zijn essentieel bij onderdelen als resocialisatie en (woon)begeleiding.
Wfz en WvGGZ
In 2013 zullen twee nieuwe wetten van kracht zijn, te weten de Wet forensische zorg (Wfz) en de Wet verplichte Geestelijke GezondheidsZorg (WvGGZ). Het doel van deze wetten is de aansluiting tussen de forensische en reguliere geestelijke gezondheidszorg te verbeteren. Aan de RVZ is gevraagd uit te zoeken wat er nodig is voor een succesvolle invoering van beide wetten.