Angst mag dan een slechte raadgever zijn, Hyper, je vergeet hier één ding: ik heb het over jonge kinderen. Heel jonge kinderen, vaak pas 11-12 jaar oud die doorcompleet doorgeslagen stichtingen als Jeugdzorg en Raad voor Kinderbescherming civielrechterlijk uit huis geplaatst zijn, veelal met een stickertje van één of meerdere DSM-VI-verzinsels. Bovendien zitten er ook genoeg kinderen van 13-14-15 jaar die je echt niet onder de noemer ‘straatschoffies’ kunt plaatsen.
Ben jij nou écht van mening dat een kind, wegerukt van ouders, school, vriendjes, sport en noem maar op geen angst mag hebben?
Besef je wel hoe onmenselijk het is dat zulke kinderen elke avond ingesloten worden? In een cel zitten? O nee, zo mag je het niet noemen van meneer de rechter, sorry.
Deze kinderen mogen één maal per week bezoek hebben, mits zij zich aan de in de instelling geldende regels houden.
Deze kinderen mogen 2 of 3 maal per week 10 minuten naar huis bellen, mits zij….
Deze kinderen dienen bij verplaatsing (altijd met begeleiding) door de gangen van het complex uiterst rechts te lopen. Bij te veel afstand van de muur volgen sancties.
Deze kinderen dienen ABN te spreken. Te luid of straattaal? Sancties.
Hun broodmaaltijd dient met mes en vork genuttigd te worden. Per ongeluk je brood met je vingers oppakken? Sancties.
Deze kinderen dienen datzelfde sneetje brood in meer dan 8 stukjes gesneden te worden. Bij 8 of minder volgen sancties.
Deze kinderen dienen aan tafel biede handen de gehele maaltijd boven tafel te hebben. Per ongeluk jeuk? Sancties.
Deze kinderen mogen twee theelpeltjes suiker in hun thee. Zijn er er drie? Sancties.
En deze kinderen mogen geen angst hebben?
Ja, ik ben een haaibaai. Zo geworden door toedoen van Jeugdzorg, de RvdK en de rechterlijke macht.
En ja, mijn kind zit wéér in een JJI. En ja, wéér civielrechterlijk.
En ja, dit kind heeft nu angst, grote angst.
Zo groot zelfs dat ze dreigt uit het leven te stappen, simpelweg omdat ze daar geen leven heeft.
Zo groot zelfs dat ze mij liever geen deelgenoot meer wil maken van de misstanden, omdat moeder dan misschien wel dit of dat doet zodat zij ervoor gestraft wordt.
Moet ze dan ondanks alles toch nog de misstanden aankaarten? Nog meer sancties uitzitten?
Niet mogen bellen omdat……?
Niet mogen eten omdat……?
Geen bezoek mogen omdat…..?
In de iso geplaatst worden omdat…..?
Neen Hyper, ik ben beretrots op mijn dochter, omdat zij ondanks haar situatie nog steeds niet de grote stap heeft genomen.
Nu had ik me nog zo voorgenomen neutraal te blijven en geen persoonlijke zaken naar voren te brengen, weer niet gelukt dus.
Terug naar zijn algemeenheid dan maar weer.
“……ik zou de volwassenen die hier niets tegen ondernemen omdat ze de weg niet kennen en niet weten hoe ze het aan moeten pakken niet de kost willen geven. En ook zulke mensen en/ of familieleden hebben recht op grondrechten en grondbeginselen……..”
Veelal zijn deze mensen zo murw van de medicatie dat zijn niet eens beseffen welke rechten zij hebben. En van de mensen die het wel beseffen is het overgrote deel jammergenoeg van mening dat zij “juist heel veel geholpen worden door de medicatie”. De paar die overblijven en beseffen in welke waanzinnige wereld zij terechtgekomen zijn zullen vechten ja. Voor die mensen neem ik mijn petje af, want hoevelen van hen weten daadwerkelijk hun gelijk te krijgen bij de rechterlijke macht?
Laten we niet vergeten dat de psychiatrie jaren en jarenlang een geaccepteerde “wetenschap” is geweest. Dat draai je niet zomaar terug.
“……..Met niets te doen uit angst geef je onetische mensen juist meer ruimte voor misstanden, dit moet gelijk de kop ingedrukt worden…….”
Dit vind ik een, sorry dat ik het zeg, botte opmerking. Niet iedereen is een haaibaai, niet iedereen weet de juiste weg te vinden. Niet iedereen heeft een kind dat niet angstig is.
“……. De voormalige jeugdgevangenis het Nieuwe Loyd is gesloten door aanhoudende misstanden en een verziekte sfeer……” Ik ben benieuwd of bekend is hoeveel van de daar civielrechterlijk geplaatste kinderen ondergebracht werden in een andere JJI en hoeveel van de naar huis gestuurde kinderen hun angsten en ervaringen los hebben kunnen laten op hun weg naar volwassenheid.
“……Ik ben het in deze dan ook niet met je eens dat je jou kind uitleverd aan de grillen van het personeel, dat doe je mijns inziens juist door de andere kant uit te kijken………”
Ik ben een moeder, Hyper, ik hou van mijn kind en omgekeerd. Ik lever mijn kind niet uit aan de grillen van het personeel, dat genoegen ligt op het bordje van BJZ en de kinderrechter, en niet te vergeten de regels van de instelling waarbij veel, heel veel mag gebeuren naar het oordeel van het personeel.
“…..De ethiek in instellingen breng je terug door ontoelaatbaar onwettelijk gedrag niet te tolereren……”
Dat is het probleem juist. Wanner is sprake van ontoelaatbaar onwettelijk gedrag?
Elke JJI heeft wel een toevoeging in de regels die ongeveer omvat: …“zulks ter beoordeling van het personeel”…..
Een ander frappant gegeven: Er zijn genoeg kinderrechters die zitting hebben in de klachtencommissies van…..jawel….JJI's!!!!
Dus bij wie aan de kaak stellen? Bij de kinderrechter die toevallig jouw kind gevangen, onee, zo mag ik het niet zeggen, voor eigen veiligheid en bescherming haar vrijheid ontnomen heeft?
Rina