Ik vind het jammer dat je het alleen maar hebt over medicijnen, wat denk je van drugs? Notabene een ambulancemederwerker was hier in Maastricht door een junk in zijn eigen voordeur overhoop gestoken toen deze de deur opendeed, toen die vent bij hem aanbelde. Er was totaal geen aanleiding toe, gewoon direct toegestoken. Zijn zoontje stond er naast en keek er naar. Aldus: Aliby.
Hoi Aliby, veel drugsgebruikers gebruiken naast hun drugs psychiatrische medicatie. Veel ex-heroïne gebruikers zijn door de psychiatrie op het veel smerigere goedje genaamd methadon gezet. Dat laatste goedje, is moeilijker van af te kicken dan van heroïne, ook zijn er bewezen meer doden van de methadon dan van zuivere heroïne te betreuren. Nu de praktijk. Alkien zal zich ongetwijfeld nog het AT 5 nieuws (plaatselijk journaal van Amsterdam) van ongeveer een jaar geleden herinneren. Een druggebruiker schreeuwde om hulp, daar die voelde dat hij binnen de korste keren een geweldsuitbarsting zou kunnen krijgen. De afkickklinieken wezen hem af, omdat ie naast zijn drugs psychiatrische middelen gebruikte, en men uit ervaring weet dat deze middelen grotere problemen kunnen geven dan de drugs zelf. Oftewel, met die rotzooi blijf je gewoon op straat lopen, want zolang je daar niet vanaf bent blijven alle deuren gesloten…
Ik bedoel hiermee te zeggen dat je te eenzijdig alleen maar op medicijnen afgegeeft. Als je ze zelf nodig hebt zul je ook niet schromen om ze te nemen. Ik ben zelf in februari aan een hernia geopereerd, heb een half jaar verrekt van de pijn, als ik geen pijnstillers had gekregen om de pijn te onderdrukken, was ik gewoon gecrepeerd. Ik kan zeggen, dat ik nu ook ongeveer weet hoe een junk zich moet voelen als hij niet aan zijn drugs kan komen. Toen ik stopte met het nemen van die pijnstillers heb ik twee weken lang afkickverschijnselen gehad en dat was geen pretje, dat kan ik je verzekeren. Toen ik echter zoveel pijn had, was ik maar wat blij dat ik ze kon slikken. Dus je kunt medicijnen wel afkraken, maar er zijn momenten, dat je ze de hemel inprijst als je ze echt nodig hebt. Aldus: Aliby.
Jij heb me dan toch niet helemaal goed begrepen, want medicatie voor echte ziektes en/ of pijnstillers in de gevallen die jij noemt zal je mij nooit over horen dat mensen die niet moeten nemen. Het spreekt voor zich dat medicatie in gevallen van echte ziekte, en/ of pijnstillers na een operatie of in het geval van ernstige bewezen ziektes waar medicatie het leven nog draagbaar kan maken, de normaalste zaak van de wereld zijn. Waar wij tegen vechten, is dat van menselijke eigenschappen en/ of reacties op gebeurtenissen en/ of gedrag door een slechte omgeving vermedicaliseert worden en onterecht zonder enige medische en/ of wetenschappelijke onderbouwing tot psychiatrische ziektes worden getorpedeert. Ik weet niet of je de Trouw vandaag gelezen heb ??? Maar daar stond een stuk in over scholen en hoe makkelijk sommige leraren kinderen van een gedragsstoornis betichten, terwijl andere leraren met hetzelfde kind totaal geen moeilijkheden hebben. Met mijn zoon voor die naar het speciaal onderwijs ging, heb ik hetzelfde meegemaakt. Vanaf het moment dat andere losse wisselende inconsequente leerkrachten die niets op elkaar afstemden niet met hem om konden gaan, werd hij verbannen van het gewone onderwijs, en ging het bergafwaarts…
Het beeld wat jij schept vind ik veel te negatief en eenzijdig. Als mensen in jou gaan geloven, zijn ze nog genijgd om medicijnen links te laten liggen, terwijl ze ze nodig hebben, wil je dat op je geweten hebben? Aldus: Aliby.
Ja kwa psychiatrische medicatie want daar hebben wij het over onthouden wij niemand wat ie nodig heeft. Sterker nog, in tegendeel, mensen die langzaam maar zeker van de psychiatrische medicatie afkicken onder supervisie van een niet psychiatrische arts (want zelf in één keer stoppen op eigen houtje raden wij af, daar dat levensgevaarlijk kan zijn) knappen zienderogen op. Logisch, omdat de onderdrukte normale processen weer de kans krijgen… En of je mij nu gelooft of niet, wij weten echt heel goed waar wij mee bezig zijn. Nog dit jaar is op het hoogste nivo in de psychiatrie toegegeven dat men nog steeds niets over oorzaken van “geestelijke stoornissen” weet. En zolang er geen enkel steekhoudend medisch en/ of wetenschappelijk bewijs geleverd is, is experimenteren met gedragsveranderende onderdrukkende medicatie levensgevaarlijk, onetisch en onwenselijk. Zeker nu langzaam maar zeker door de industrie achtergehouden gevaren van medicatie gerelateerd geweld en extra suïcide waarschuwingen door officiële instanties naar buiten komen… Groetjes v Hyperactief
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Groetjes v Hyperactief